მარმარილოს ულამაზესი გამოქვაბული

ლოს-გლასიარესი არის სიდიდით მეორე პარკი არგენტინაში სატაგონიას სანტა–კრუსის  პროვინციის ტერიტორიაზე, რომელიც  დაარსდა 1937 წელს და  მისი ფართობი 4459 კმ²-ია. ეს არის ყველაზე დიდი გამყინვარების ყინულის  მასივი  ანტარქტიდისა  და გრენლანდიის  ყინულოვანი მასივების  შემდეგ. არგენტინის  ქედის  ამ მხარეში  მშრალი სტეპის კლიმატია, აქ საშუალო წლიური ტემპერატურაა  7,5 ° C. ამ პარკის სამხრეთ ნაწილში მდებარეობს  1466 კმ².–ის ტბა "არგენტინო", ხოლო   ჩრდილოეთ  ნაწილში 1 100 კმ² –ის ტბა "ვიედმა".  ეს ორი ტბა  კვებავს   სანტა–კრუსის მდინარეს, რომელიც მიედინება ატლანტიკის ოკეანის ნაპირებში. ტერიტორიაზე  ბინადრობს ნაცრისფერი მელა, რომელსაც ემუქრება გადაშენება  ცხოველების ინდუსტრიაში  გამოყენების გამო .  მყინვარებისა და პატაგონიის  ველს  შორის  გამორჩეული  ნაყოფიერი მიწაა, სადაც  მდებარეობს მაგელანის ტყის ნაწილი და აქ იზრდება  ხის სხვადასხვა სახეობები. ამ  ადგილებში სახლობენ  ირმები და იხვები.      ...

კოლუმბიის ქალაქ გუატაპეს მახლობლად 200-მდე მეტრი სიმაღლის უზარმაზარი ლოდი დგას, რომელსაც ერთ დროს ტაჰამიეს ტომის ინდიელები სცემდნენ თაყვანს და საკუთარ ენაზე "mojarrá" ან "mujará"-ს მოიენიებდნენ. დღეს ამ ადგილს  Piedra de Penol ან/და El Peñon de Guatape სახელით იპოვით.   1654 წელს რამოდენიმე ადამიანი, სავარაუდოდ ადგილობრივი მღვდლის დავალებით, თოკების საშუალებით აცოცდა მონოლითზე და კიბის მსგავსი კონსტრუქცია გააკეთა - ქვის ბუნებრივად არსებულ ჭდეში ხის ფიცრებისგან საფეხურები გააკეთეს. ესენი პირველი ადამიანები იყვნენ, რომლებიც  El Peñon de Guatape-ე აცოცდნენ. მოგზაურობას 5 დღე დაჭირდა.  მაგრამ მწვერვალზე ასულ ადამიანებს ულამაზესი ხედების გარდა, ახალი სახეობის მცენარე - Pitcairma heterophila დახვდათ. ლოდი სულ მალე გახდა პოპულარული ტურისტული ატრაქციონი.   ლოდი თითქმის მთლიანად გლუვია და მხოლოდ ერთი გრძელი ნაჭდევი აქვს, რომლის გავლითაც მწვერვალზე შეგიძლია მოექცე. ნაჭდევში გაკეთებულ კიბეს დაახლოებით 700 საფეხური აქვს და ეს აქ ასვლის ერთადერთი გზაა, თუმცა თანამე ...

ჩილეში, ერთ უჩვეულო სასტუმროს მთის ფორმა აქვს, რომლის შემხედვარე გეგონება, რომ ეს–ესაა ლავა ამოიფრქვევა.  ლავა პერიოდულად მართლაც ამოედინება, ოღოდ წყლის სახლით, რომელიც გარშემო მცენარეებს რწყავს.  ამ სასტუმროში მოხვედრა არც ისე მარტივი– უნდა გაიაროთ დაკიული თოკის ხიდზე.  სასტუმროს ინტერიერი საკმაოდ მდიდრულია.  აშენებულია ხის და ქვის მასალით. სასტუმროს აქვს  გოლფის მოედანი,  ბარი, საუნა, სპა- მასაჟის და ბუნებრივი ცხელი წყლის აბაზანები. სასტუმროში  10 ნომერია. მათი ფასი 400 $–მდეა.  თითოეულ  ოთახს ადგილობრივი სახეობის ფრინველის სახელი ჰქვია  და მათი ფანჯრები ტყეს გადაჰყურებს. ...

შენობა საშინელებათა ფილმს გაგახსენებთ, სასახლეს, სადაც აჩრდილები ბუდობენ.  1920 წელს არქიტექტორმა  კარლოს არტურომ ფრანგულ სტილში სასახლის მშენებლობა დაიწყო. ოთხ სართულიან  შენობას ორი სართული მიწისქვეშ დაემატა, რომელიც სამალავად გამოიყენებოდა. ფუნქციურად საპრეზიდენტო რეზიდენცია იყო.  სასახლესთან  ჩამოედინება 137 მეტრიანი ჩანჩქერი ტეკენდამა.   1950 წლიდან რეზიდენცია სასტუმრო «El Hotel del Salto»  გადააკეთეს. 1979 წელს სასტუმრო ბიზნესმენმა რობერტო არიასმა იყიდა და რესტორნად გადააკეთა. 1930 –იან წლებიდან დაწყებული , შენობა თვითმკვლელობის სურვილით შეპყრობილ ადამიანებს იზიდავდა. ამავე წლებიდან ვრცელდება ხმა, რომ იქ მოჩვენებები ცხოვრობენ. 2000 წელს შენობამ კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსი მიიღო. მას ჩაუტარდა რეკონსტრუქცია. შენობაში იმართება სამეცნიერო თემატიკაზე შექმნილი გამოფენები. ...

მესკალტიტანი, იგივე მესკალტიტან-დე-ურიბე მექსიკაში, სანტიაგო-იქსკუინტლას მუნიციპალიტეტში მდებარეობს.  ქალაქი ცივილიზაციისგან მოშორებით, იმავე დასახელების კუნძულზეა გაშენებული. კუნძულის გარშემო უმეტესად ჭაობიანი ნიადაგია, ულამაზესი პეიზაჟებით. მრავალრიცხოვანი არხები, რომლებიც ლაბირინთებს ქმნიან და ფერად-ფერადი მგალობელი ჩიტები, რომლებიც არხების გარშემო ცხოვრობენ, განსაკუთრებულ კოლორიტს ანიჭებენ ქალაქს.     თვითონ კუნძული საკმაოდ მომცროა - მაქსიმალური დიამეტრი 400 მეტრია. მოსახლეობის რაოდენობა 2010 წლის მონაცემებით 818 ადამიანს შეადგენდა. კუნძული დასახლებული პუნქტებიდან საკმაოდ მოშორებულია. ქალაქის დასახელება მესკალტიტანი ნაუატლების ენიდან ითარგმნება , როგორც "ადგილი, სადაც უამრავი მესკალია". მესკალი ტრადიციული სპირტიანი სასმელია, რომელსაც ლურჯი აგავას წვენისგან ამზადებენ. მიუხედავად ასეთი მჟღერი დასახელებისა, ქალაქი ძალიან მშვიდი და წყნარია, ხოლო სასამელი ზუსტად იმდენივეა, რამდენიც მექსიკის სხვა ქალაქებში.   კუნძულის შესახებ  ბევრი ...

როდესაც უახლოესი მეზობელი 2 000 კმ-თაა დაშორებული, გაქვს კარგი ფანტაზია, შენს ხელთაა ბანანის ხისგან გაკეთებული ტობოგანები, ბალახიანი ციცაბო ფერდობები და წვრილი ღვედები - ეს ყველაფერი საკმარისია იმისთვის, რომ სრულიად განსხვავებული ფესტივალი შექმნა. აღდგომის კუნძულზე მცხოვრებ პოლინეზიელ მოსახლეობას და მათ ენას რაპანუის სახელით მოიხსენიებენ. ისინი ამ შორეულ კუნძულზე მე-12 საუკუნიდან ცხოვრობენ. იზოლირებულ ადგილზე ცხოვრებამ მათ ურყევი ტრადიციები შეუნარჩუნა. რაპანუის ერთადერთი ქალაქი ჰანგა როა, სადაც თებერვლის თვეში, ორი კვირის განმავლობაში იმართება ფესტივალი Tapati - ცეკვის, სიმღერის, დრამის, კულინარიის და სპორტის შეჯიბრი. ფესტივალი ორგანიზებულია რაპანუის მიერ რაპანუისთვის და რაპანუის ენაზე. თითოეული წარმოდგენა ასახავს ამ მკაცრად დამოუკიდებელი ხალხის კულტურას, ხალხისა, რომელსაც 500 წლის განმავლობაში სჯეროდათ, რომ ისინი მარტო იყვნენ დედამიწაზე. მათ ცნობიერებაში უმნიშვნელოვანესი გარდატეხა 1722 წელს მოხდა. ფესტივალი რამდენიმე სხვადასხვა სახის შეჯიბრს მოიცავს: მამაკაცების ს ...