დროის მუზეუმი - ირანი, თეირანი

მოგზაურობა დროში: საბერძნეთის უძველესი საოცრებათა გამოკვლევა     საბერძნეთი, ისტორიითა და მითოლოგიით გაჟღენთილი ქვეყანაა, თავისი უძველესი ნანგრევებით, თვალწარმტაცი პეიზაჟებითა და ცოცხალი კულტურით, საბერძნეთი გთავაზობთ დაუვიწყარი მოგზაურობის გამოცდილებას. შემოგვიერთდით, როდესაც შევისწავლით ზოგიერთ ყველაზე საკულტო და შთამაგონებელ ისტორიულ ადგილს ამ მომხიბლავ ხმელთაშუა ზღვის სამოთხეში.   1. ათენი: სადაც თანამედროვეობა ხვდება ანტიკურობას ჩვენი მოგზაურობა იწყება ათენში, საბერძნეთის დედაქალაქში და ხმაურიან მეტროპოლიაში, რომელიც შეუფერხებლად აერთიანებს თანამედროვეობას უძველეს საოცრებებს. აკროპოლისი, იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი, ამაყად დგას კლდოვან ბორცვზე, რომელიც გადაჰყურებს ქალაქს. ეს უძველესი ციტადელი არის განსაცვიფრებელი პართენონის სახლი, კლასიკური ბერძნული არქიტექტურის მუდმივი სიმბოლო. როდესაც დგახართ ამ ბრწყინვალე ნაგებობის წინ, თქვენ არ შეგიძლიათ არ იგრძნოთ ისტორიის სიმძიმე და ძველი საბერძნეთის მტკიცე მემკვიდრეობა.   & ...

გამარჯობა, მე მარიამი ვარ. 11 წლის. მინდა ჩემი მოგზაურობის შესახებ მოგიყვეთ. მშობლებმა საჩუქარი გამიკეთეს და პირველად მომიწია საქართველოს საზღვრების დატოვება და ევროპაში უვიზოდ გამგზავრება. ჩემი პირველი ქალაქი რეგენსბურგი - გერმანიის ერთ-ერთი უძველესი ქალაქი იყო, რომელიც მდინარეების დუნაისა და რეგენის შერწყმის ადგილას მდებარეობს, რომელსაც აღმოსავლეთით ბავარიის ტყე არტყია ( მასზე ოდნავ მოგვიანებით). ქალაქი მეორე მსოფლიო ომის დაბომბვებს გადაურჩა და ქალაქის ფანტასტიური შუასაუკუნეების არქიტექტურა ხელუხლებელი დარჩა, იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა. ჩემი პირველი აღტაცება წმინდა პეტრეს გრანდიოზულმა ტაძარმა გამოიწვია, მოჩუქურთმებული კედლები, ირგვლივ რაღაცნაირად გამეფებული სიჩუმე და ჰოი, საოცრებავ, ორღანი, უჩვეულოდ დიდი, არა კიდევ უფრო დიდი, არა, ძალიან, ძალიან დიდი - კედლიდან ისე ჩანდა თითქოს... თითქოს გიგანტური მილებიდან... საოცარი ჰანგები უკვე მესმოდა... ამ წარმოდგენიდან გამოსვლა ვერ მოვასწარი, რომ კიდევ ერთი სიძველე - დაკრძალული პატრიარქების საძვალე მელოდა წინ. მოკლედ შუასაუკუნ ...

2017 წლის თებერვალში  ჩემმა ორმა მეგობარმა და მე გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც... პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი მესამე ეპიზოდი მეოთხე ეპიზოდი მეხუთე ეპიზოდი მეექვსე ეპიზოდი *** დანიშნულების ადგილს მივუახლოვდით, შევედით სოფელში. არ ვიცი, დაღლილობის ბრალი იყო თუ რა ხდებოდა, მაგრამ ჩვეულებრივად საშინელებათა ფილმში აღმოვჩნდით: ვიწრო, ბნელი ქუჩები - თან წვიმს, ტალახიანია ყველაფერი. დანგრეული შენობები და თაღები ავსებენ ქუჩებს, ქუჩები კიდე ადიან დ ადიან მაღლა, მანქანა ძლივს მირახრახებს ამ სიმაღლეზე. ერთადერთი ხმა იმის სადღაც, მდინარის თუ ჩანჩქერის. მძღოლიც შეშფოთებული იყურება, ცდილობს მისამართები მოძებნოს კედლებზე, მაგრამ რანაირად... ჯერ ბნელა და მერე კიდე არცაა არაფერი გაკრული. მოკლედ ...

მოგახსენებთ, თუ საიდან დაგვებადა ზემო აჭარაში, გოდერძის უღელტეხილთან ახლოს და სოფელ დიდაჭარის მთის გვერდით ე.წ. ,, მწვანე ტბის“  მონახულების იდეა. მოკლედ, ყოველ ზაფხულს, ჩემს ოჯახთან ერთად ვატარებ აჭარის მაღალმთიან კურორტ ბეშუმში, სადაც ნებიესმიერს შეუძლია დაისვენოს, გაერთოს და დატკბეს ულამაზესი  ნაძვნარით, მწვანე მინდვრებით, ისარგებლოს  სამკურნალო წყლებითა და აბანოებით. საინტერესო ის გახლავთ, რომ დილიდან  08:00-დან 11 საათამდე აუცილებლად გაიგონებთ ადგილობრივი მოვაჭრეების ხმას, თუ როგორ  გთავაზობენ  მთელი ზამთრის პერიოდში დაგროვილი რძის პროდუქტებისა თუ სხვა  ნაწარმის შეძენას. სწორედ, მათთან საუბრისას არაერთხელ გვსმენია იმის შესახებ, რომ სადღაც შორს, გოდერძის უღლტეხილის იქით, არსებობდა ულამაზესი, სარკესავით მწვანე პატარა ტბა. სწორედ, მათ მიერ აღწერილიდან გამომდინარე დავიჩემე, რომ წავსულიყავით და გვენახა ის ადგილი, რომელზეც ასე აღტაცებით საუბრობდნენ ადგილობრივი მკვიდრნი. დილით ადრე წავედით, გაგვიმართლა და  გოდერძის უღელტეხილამდე ბა ...

რამდენიმე დღიანი მოგზაურობის შემდეგ, როცა სახლში დაღლილი მილასლასდები, წყალს გადაივლებ და რბილ, ფუმფულა საწოლზე წამოკოტრიალდები, არის ერთი განსაკუთრებული წამი, - ოქროს წამს ვეძახი ხოლმე, როცა წამიერად, მთელი მოგზაურობა თვალწინ გადაგირბენს და ჩუმად, შენთვის, სიამოვნებისაგან გაგეღიმება. მეც სწორედ ასეთ დღეებზე მოგიყვებით, თუშურ დღეებზე... წელს თუშეთში მეორედ აღმოვჩნდი. პირველად ხევსურეთიდან, აწუნთის უღელტეხილით გადავედი აღმოსავლეთით. ახლა კი, ჩვეულებრივ, როგორც ალბათ ძალიან ბევრი ადამიანი ისე, - დელიკით ავედი ქართულ სამოთხეში. ადგილას, სადაც ყოველ ფეხის ნაბიჯზე ისმის "გვწყალობდეს" და სადაც სტუმარი ისე ვერ ჩაივლის, იქვე მოხარშული ალუდი რომ არ შესვას. ეს ასეა, ასე იყო და ასე იქნება კიდევ იმდენხანს, სანამ ამ დიდ გლობუსში, ადამიანები ქართულად ილაპარაკებენ. თუშეთში სამი დღე გავატარე. საოცარ დროს მომიწია იქ ყოფნა, - მარიამობის დღესასწაულზე. ყველა სოფელში სუფრა იყო გაშლილი, ყველგან გარმონისა და თუშური სიმღერების ხმა ისმოდა, ყველგან ბედნიერი ადამიანები იყვნენ, - ცხ ...

იამაიკა - კარიბის ზღვის აუზში მდებარე ტროპიკული კუნძული, რომელიც ყოველი ჩვენთაგანისთვის რეგის ჰანგებთან და ბობ მარლის სახელთან ასოცირდება. აქ არ იციან რა არის ყოველდღიური რუტინა, აქ თავს არ იწუხებენ ზედმეტი პრობლემებით, ვერ წარმოუდგენიათ არსებობა მარიხუანის გარეშე და სრულიად კმაყოფილნი არიან საკუთარი ცხოვრების სტილით. იამაიკა - სხვა სამყარო, რომელიც ჩვენგან 11 ათასი კილომეტრის დაშორებით მდებარეობს. აქ მოსახვედრად ყველაზე იაფი საშუალება არის ფრენები ევროპიდან - გერმანიის ქალაქებიდან პირდაპირი რეისებით დაფრინავს ავიაკომპანია Eurowings, დეკემბრის დასაწყისში ორ გზაში დაახლოებით 300 ევრო გადავიხადეთ, ფრენის ხანგრძლივობა 11 საათი. ქვეყანაში შესასვლელად საქართველოს მოქალაქეს ესაჭირეობა ტურისტული ვიზა, რომლის გაფორმებაც ხდება ადგილზე ჩაფრენისას, ფასი 100 დოლარია. თუმცა თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ნანატრი შვებულება ამ მხარეში გაატაროთ, მზად იყავით გარკვეული სირთულეებისათვის. ასე მაგალითად, მე და ჩემი მეგობრები დაგვაყოვნეს სასაზღვრო გამშვებ პუნტქზე, თითოეულს ცალ-ცალკე გამოგვკითხეს ...

ცხვანდრის ტბებზე იმდენი მაქვს სათქმელი, რომ საიდან დავიწყო არც კი ვიცი.  დავიწყებ იქიდან, რომ ამ ტბებთან მისასვლელად ჭუბერის თემს უნდა ესტუმროთ, ხეობები უნდა აიაროთ, ქედები გადაიაროთ, დაღმართსა და ლოდებზე იხტუნოთ, საჯიხვეებში ტანაყრილსა და ფესვებ გადგმულ დეკას ეჭიდაოთ და მათი თავი ამ ყველაფრის შემდეგ დაიმსახუროთ...  მოგეხსენებათ, ბოლო თვემ  რთული დღეები გამოგვატარა, წვიმას დღე და ღამე ვნატრულობდით. ვერაფრით ვცვლიდით არსებულ ფაქტს:  ცეცხლი გვეკიდა და ვიწვოდით... ხოდა, სწორედ ამ ორომტრიალში ვიყავით, როდესაც გადავაწყდით ლეგენდას ცხვანდირის ტბებზე:  "სვანეთში, ჭუბერის თემში, გვალვა რომ დაიწყებოდა ხალხი ამ ტბებზე ამოდიოდა, ერთ-ერთ მათგანში, ულღობ ტბაში ქვას აგდებდა და ლოცულობდა რომ ღმერთებს წვიმა მოევლინათ, ღმერთებიც მათ თხოვნას ისმენდნენ და თემს წვიმას მოუვლენდნენო..."  უამრავ ტბაზე არსებობს მსგავსი ლეგენდა," არ ჩააგდო ქვა, არ იბანაო თორემ გაწვიმდება" - სხვა ლეგენდები მუქარასავით ჟღერენ, ცხვანდირის ტბების ლეგენდა კი დაპირებას ჰგ ...

პატარა ქვეყანაში ვცხოვრობთ, ჭეშმარიტად... ჩემთვის ეს ფაქტი უფრო მეტად იმას უსვამს ხაზს, თუ რაოდენ საოცარი გარემოა ჩვენ გარშემო. ლამის უკვე 7 წელია აქეთ-იქით დავწანწალებ და დღემდე მაოცებს ამ პატარა ქვეყნის ხევებსა და საჯიხვეებში ჩამალული ადგილები. საოცარი ხედებითა და გარემოთი. მოკლედ იმის თქმა მინდა, რომ ყოველთვის გრჩება ადამიანს რაღაც სანახავი. ამას წინათ მთაში ვაპირებდი წასვლას, მაგრამ საით ამეღო გეზი აღარ ვიცოდი. მონატრებულზე რამე მსუყე გასვლა მინდოდა მომეწყო, კუნთებსა და სულს ერთიანად რომ გამიკაჟებდა. დავიწყე ფიქრი და ქექვა, სრულებით მოულოდნელად მეგობარმა სვანეთის მთებში ჩამალულ ტბებზე გადამიკრა სიტყვა... "შორსაა მაგრამ ლამაზიაო... ბევრი ტბაა, ერთ-ერთი ყინულოვანია და არასდროს დნებაო..." ყინულოვანი ტბები მიყვარს,ზოგადად ყინულოვანი ყველაფერი მიყვარს. ამიტომაა არაადამიანური ლტოლვა რომ მაქვს ჩრდილოეთისკენ, ალიასკა იქნება ეს კანადა, თუ კამჩატკა... მოკლედ, გავიგე ყინულოვანიაო და მაშინვე ჩანთის ჩალაგებას შევუდექი. მოვიძიე ადამიანები ნამყოფები რომ იყვნენ და არწივი რ ...

ჩანაწერებს ხშირად ვაკეთებ. კორეაში ვიყავი- სეულში ^^ ოცნების ქალაქია)) ხოდა სანამ შევძლებდი ოცნების ასრულებას მანამ აი ესეთი რამ დავწერე))  ---- ახლა რას ვიზამდი ? ჩავიდოდი ს. კორეაში, დავივლიდი სეულის ქუჩებს, განსაკუთრებით გვიან ღამით. ამბობენ მეგაპოლისები, ისეთი როგორიც სეულია ღამითაა ყველაზე ლამაზი )) მაშინ როცა მთვარე და ვარსკვლავები გამინათებდნენ გზებს და არამარტო…  ამოვივსებდი მუცელს იქაური ტკბილეულობებით <3 :დდ უცნაურია არა? :დ არადა არ არის უცნაური - ეს ყველას უნდა :დ  აი ჩამოვჯდებოდი გვიან ღამით კაფეში შუშის კედლის პირდაპირ, მაგიდის წინ- ყავით ხელში, თბილ სვიტრში გახვეული და ვუყურებდი გარეთ მოსიარულეეებს, თან წიგნს წავიკითხავდი ან მუსიკას მოვუსმენდი, იქაც ვიოცნებებდი! იქაც ბევრს ვიფირქრებდი! გავიხსენებდი საქართველოს და ჩემს ტკბილ ოჯახს…მეგობრებს... აი ყველას და ყველაფერს ვისაც და რასაც ჩემს გულში მცირეოდენი ადგილი უკავია!  ხოო თან რაიმე ტკბილს დავაყოლებდი- ხან ნამცხვარს, ხან შოკოლადს ან კიდევ კარამელის ნაყინს- აი კიდე ...