კომსომოლეტსი - ახალგაზრდობის პიკი

2017 წლის თებერვალში მე და ჩემმა ორმა მეგობარმა გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც...​ პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი *** მივუახლოვდით ირანის სასაზღვრო პუნქტს. სასწრაფოდ მოვწესრიგდით, მე ქუდის მაგიერ ჰიჯაბი შემოვიკარი თავზე, ჟემპრიც დავიგრძელე, წელში გავიმართეთ და დავიძარით. სომხეთის პუნქტში რომ გავიარეთ შემოწმება და გარეთ გამოვედით, უცებ მესაზღვრემ დაგვიძახა, შემობრუნდითო გვითხრა. გაგვიკვირდა რა მოხდათქო, აგერ ირანის საზღვარს მოვადექით როგორც იქნა და ახლა რაიმე შეფერხება რომ გამოჩენილიყო, ნამდვილად არ გვინდოდა. შევედით უკან და რას ვხედავთ: ეს სომეხი „გოგი გვახარია“ დგას, ხელში დათას მობილური უჭირავს და გვიღიმის. ტელეფონს ხელში ამოძრავებს და გვეკითხება, ვისია ეს ტელეფონი, ხომ არ იცითო ...

უცნობი და ჯადოსნური ადგილების აღმოჩენა ჩემი ბავშვობისდროინდელი ჰობია, რომელიც ვერაფერმა ვერ მოკლა და შეცვალა. რაგინდ უცნაურადაც არ უნდა ჟღერდეს ჯერ კიდევ სკოლამდელ ასაკში ბებიაჩემის ეზოს რომ ვიპყრობდი აღმოვაჩნე რომ ეს იყო ის, რაც მამშვიდებდა და ცხოვრების აურზაურისაგან გაქცევის საშუალებას მაძლევდა. სად გარბოდიო, მკითხავთ, მით უმეტეს სკოლამდელ ასაკშიო. კი, ლოგიკური კითხვაა , მაგრამ თქვენ ხომ არ იცით, როგორი ინტროვერტი ვარ. ტიპური მარტოხელა თახვი (წინადადებას მარტოხელა მგელი უფრო შეეფერება,მაგრამ რატომღაც თახვები უფრო მესიმპათიურებიან.) ჰოდა, ბებია ტყის პირას , ქოხში ცხოვრობდა (ცხოვრობს). სახლს წინ ნაკადული ჩამოუდიოდა, ნაკადულს გადაღმა -ტყე, ოდნავ მოშორებით - წყარო. წავიდოდით მე და დედა წყაროს თავზე, ვეძებდით სოკოებს, სამკურნალო ბალახებს, მიგვქონდა პლედები , წიგნები, მე- ჩემი აკვარელები და ტილოები. მოკლედ, ასე გავიზარდე. ტყეში ბოდიალსა და წიწვების სუნში.  ქალაქში ყოფნა ყოველთვის დიდი დისკომფორტი იყო ჩემთვის, ამიტომ უდიდესი ბედნიერება მაშინ  მეწვია, როდესაც ...

მოიგე ორკაციანი საგზური ბაქოში ან სალაშქრო ინვენტარი! თუ გიყვარს მოგზაურობა, ეს შენი შანსია! ჩაერთე Turebi.Ge-ის კონკურსში #მოგზაურისდღიური ! პირობები ძალიან მარტივია! დაწერე ერთი ბლოგპოსტი იმ ქვეყნის, ქალაქის ან ღირსშესანიშნავი ადგილის (საქართველოში ან უცხოეთში) შესახებ, სადაც გიმოგზაურია და გამოგვიგზავნე ელ-ფოსტაზე Diary@Turebi.Ge  აუცილებელია პოსტი აკმაყოფილებდეს შემდეგ მოთხოვნებს: • პოსტი უნდა იყოს მინიმუმ 300 და მაქსიმუმ 800 სიტყვა; • უნდა აღწერდეს ტურისტულ ადგილს, მოიცავდეს მის შესახებ ინფორმაციას, მოგზაურის შთაბეჭდილებებს, გამოცდილებას, რჩევებს; • პოსტს თან უნდა ერთვოდეს ავტორის მიერ გადაღებული კარგი ხარისხის მინიმუმ 2 და მაქსიმუმ 5 ფოტო; აღნიშნული ტექსტი არ უნდა იყოს ინტერნეტში გამოქვეყნებული. თითოეული პოსტი გამოქვეყნდება Blog.Turebi.ge-ზე კონკურსის სპეციალურ კატეგორიაში. ერთ მონაწილეს შეუძლია მხოლოდ ერთი პოსტის გამოგზავნა.  პოსტების მიღების ბოლო ვადა 28 მაისის 22:00 საათი.  გამარჯვებული მონაწილეები გამოვლინდები ...

2017 წლის თებერვალში  ჩემმა ორმა მეგობარმა და მე გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც... პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი მესამე ეპიზოდი მეოთხე ეპიზოდი მეხუთე ეპიზოდი მეექვსე ეპიზოდი მეშვიდე ეპიზოდი *** შირაზში ჩავედით. როგორც ალიმ თქვა, შუადღეს და საღამოს ვარდისფერი მეჩეთის ნახვას აზრი არ აქვსო და მეორე დღისთვის გადავდოთ. კაითქო და ისე გავიარეთ ქალაქში. ლამაზია შირაზიც. შერეული ტიპის ქალაქია - არის ფართე ქუჩები, ცენტრალური; დიდი შენობებითა და დატვირთული მოძრაობით და არის ვიწრო ქუჩები, ჩუმი, კერძო სახლებით, ლამაზი ჭიშკრებით და აივნებით, ყველგან ფორთოხლის ხეებია გაშენებული და ძალიან ალამაზებს არემარეს.   ქუჩებზე რომ ვთქვა, საერთოდ ირანში ძაან ბევრი მაქანა დადის, ძველი პეჟოებით ა ...

2017 წლის თებერვალში  ჩემმა ორმა მეგობარმა და მე გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც... პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი მესამე ეპიზოდი მეოთხე ეპიზოდი მეხუთე ეპიზოდი *** ასე ნახევარ საათში ალიც მოვიდა.  ცოტა ფეხით ვიარეთ, ალიმ გამოგვკითხა, როგორ იარეთ, როგორ ხართო. ჩვენ მოჰამედის ინციდენტი მოვუყევით, მერე ტაქსი გავაჩერეთ და წავედით სახლში. ძაან კაი იყო ამდენი ხნის მერე ჩვენი ტოლი ჰოსთის ნახვა, რომელიც გამართული ინგლისურით ლაპარაკობდა. სახლში ალი დედასთან და დასთან ერთად ცხოვრობდა. სამედიცინოს სტუდენტი ვარო. სახლში რომ შევედით, დედამისი გამოგვეგება და “here you are”-ო! მეთქი, ვა, ინგლისურად ლაპარაკობს! არაო, სტუმრების დასახვედრად ვასწავლი ორ წინადადებასო ;დ  ალის იმა ...

წინა ნაწილში  Vasa-ს მუზეუმზე გავჩერდით. საკმაოდ ბევრი ალტერნატივა გვქონდა გზის გასაგრძელებლად. ამ პოსტში კი განვიხილავ ერთ-ერთ ვარიანტს - ატრაქციონების პარკს. იმ შემთხვევაში, თუ გინდათ დაბრუნება ბავშვობაში, ბევრი ადრენალინი და გემრიელი სიცილი, Grona lund-ში წასვლა იდეალური ვარიანტია. ეს უკანასკნელი ზუსტად იმ კუნძულზე მდებარეობს, სადაც მუზეუმი.  შესვლის ფასი და სამუშაო საათები იხილეთ საიტზე . გრონა ლუნდში დაგხვდებათ უამრავი ატრაქციონი ყველანაირი გემოვნების ადამიანისთვის - ამერიკული გორაკებით დაწყებული, უზარმაზარი საქანელით დასრულებული, რომელსაც მაღლა აყავხართ და მთელი სტოკჰოლმის დანახვაა შესაძლებელი. თან, ადრენალინიც დიდია. გრონა ლუნდში მოხვედრა როგორც ხმელეთით, ისე ბორანითაა შესაძლებელი. ბორანზე მგზავრობა SL - ით არის შესაძლებელი და ძალიან კარგია, თუ ხმელეთით მიხვალთ და ზღვით დაბრუნდებით ისევ ხმელეთზე. მცირე გასეირნებით ბორანზე შეგიძლიათ გატესტოთ.. თუმცა არა, ეს სიურპრიზად დავტოვოთ. გაითვალისწინეთ, რომ პარკი ზამთარში იკეტება. იმიტომ, რომ ზამთარში თავისუფლად ...

თვითმფრინავი ისე დაჯდა, არაფერი გამიგია. ფანჯრიდან ვუყურებდი მწვანე სტოკჰოლმს და კოხტა, პატარა არლანდის აეროპორტის ასაფრენ ბილიკებს. დავეშვით.აეროპორტში კონტროლის გავლისას გული ამიჩქარდა, მაგრამ შვედი მესაზღვრეები ღიმილიანები და მეგობრულები არიან და ერთადერთი კითხვის შემდეგ ბედნიერი დასვენება მისურვეს და ღიმილით გამაცილეს. აეროპორტიდან გამოსულს პირველი, რაც მესიამოვნა, სუფთა ჰაერი იყო. ხარბად ჩავისუნთქე და სახლისკენ მიმავალ გზას დავადექი. გზადაგზა ვათვალიერებდი ტყეებს, ალაგ-ალაგ წითელ კრამიტიან ფერად სახლებს და ვერაფრით ვიჯერებდი, რომ დედაქალაქი შეიძლება ასეთი მწვანე იყოს. მეორე დღეს სტოკჰოლმის ასათვისებლად დავიძარი და პირველ რიგში რამდენიმე რჩევას მოგცემთ, რაც გაგიმარტივებთ ქალაქში მოძრაობას. ვალუტა სკანდინავიის ქვეყნები ევროპის სხვა ქვეყნებისგან განსხვავდება ვალუტით - აქ ყველაფერს მხოლოდ კრონებით იყიდი. თუმცა, ვალუტის გადამცვლელი პუნქტების სიმრავლით ნამდვილად არ გამოირჩევა სტოკჰოლმი. სულ რამდენიმეა. მე ვალუტა T-centralen -ზე დავახურდავე , ანუ სტოკჰოლმის სადგურის მოედანზე. ...

მშვე­ნი­ე­რი დი­ლა გა­თენ­და, კა­ცი ‘გა­აპ­აპ­უტ­კებ­და“ ვფიქ­რობ და თან ჩემს გამ­ზა­დე­ბულ ზურ­გჩან­თას ვი­კი­დებ. დი­ლის ცხრა სა­ათ­ია, ვდგა­ვარ მე­გო­ბარ­თან ერ­თად ავ­ტო­ბა­ნის 32-ე კი­ლო­მეტრ­ზე, ნა­ტახ­ტა­რის გა­და­სახ­ვევ­თან (ამ ად­გი­ლამ­დე ყო­ველ­თვის წე­როვ­ნის სა­მარ­შუ­ტო ტაქსს მოვ­ყვე­ბი ე.წ. ოკ­რი­ბის სად­გუ­რი­დან, რო­მ­ლის ფა­სი ერ­თი ლა­რია); უკ­ვე შვი­დი წე­ლია ასე ვმგზავ­რობ და ვმოგ­ზა­ურ­ობ სა­ქარ­თვე­ლო­ში (იღ­ბლი­ა­ნი „ავ­ტოს­ტო­პის­თვის“ ჩა­იც­ვით ფე­რა­დოვ­ნად). - სა­ით? გვე­კით­ხე­ბა მძღო­ლი. -სამ­ცხე-ჯა­ვა­ხე­თის­კენ, ვპა­სუ­ხობთ ერ­თად. ...

5 რამ რაც პრაღაში მოგზაურობას უფრო მიმზიდველს ხდის შობის დღეებში   1. საშობაო ბაზრები: ყველაზე ცნობილი საშობაო ბაზრობა პრაღაში არის ძველი ქალაქის მოედანი (Staroměstské náměstí) და Wenceslas Square (Václavské náměstí). ეს ბაზრები ჩვეულებრივ იხსნება ნოემბრის ბოლოს და გრძელდება იანვრის დასაწყისამდე. თქვენ შეგიძლიათ ნახოთ ლამაზად მორთული ხის სადგომები, სადაც იყიდება ხელნაკეთობები, ორნამენტები, საჩუქრები და უგემრიელესი ჩეხური კერძები, როგორიცაა trdelník (ტკბილი საკონდიტრო ნაწარმი) და გლინტვეინი.     2. ყინულზე ციგაობა: ზამთრის სეზონზე პრაღაში შევხვდებით ყინულის მოედნებს, რაც უზრუნველყოფს სახალისო და სადღესასწაულო აქტივობებს როგორც ადგილობრივებისთვის, ასევე ვიზიტორებისთვის. განსაკუთრებით პოპულარული ადგილია Ovocný trh-ი.     3. ჩარლზის ხიდი: ჩარლზის ხიდი არის ულამაზესი ადგილი სასეირნოდ და ქალაქის თვალწამრტაც ხედების სანახავად, ჩარლზის ხიდი საუკეთესოა როდესაც ის გა ...

2017 წლის თებერვალში  ჩემმა ორმა მეგობარმა და მე გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც... პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი მესამე ეპიზოდი დილას კლასიკური ირანული საუზმე მივირთვით - ხალიჩაზე ლოტოსის პოზაში ჩამომსხდრებმა. ცოტა ძნელია ასე ჭამა, შეჩვევა უნდა, მაგრამ აქ მოხუცი იქნება თუ მსუქანი, მაინც ყველა ისე დაოსტატებულია, მოირთხამენ ფეხებს და არიან არხეინად. ჩვენ კიდე ხან ვიწრო ჯინსების გამო, ხან სახსრების ტკივილის გამო წრიალი გვიწევდა კაი ხანს. თუ ტაბრიზში მოხვდებით, აუცილებლად გასინჯეთ პური ბარბარი. უგემრიელესი რამეა. საუზმის მერე ჩვენმა ძმამ მამამისის სახლში მიგვიყვანა, იქაც ჩაი და ფორთოხალი მივირთვით და მალე წამოვედით. როგორც დასაწყისში აღვნიშნე, ირანში სახელმწიფო დღესასწაული იყო თე ...