კომსომოლეტსი - ახალგაზრდობის პიკი

გაგიღვიძიათ ოდესმე სრულიად ჩვეულებრივ დღეს ყოველლდღიური გეგმებით, ხვალინდელი დღის ჩვეულებრივი გაგრძელების მოლოდინით და შემთხვევით ეს მეორე დღე შენს ცხოვრებაში საუკეთესო ყოფილა? ჩემს ცხოვრებაში ნამდვილად ყოფილა ასეთი ბედნიერი მომენტი,როდესაც სპონტანურად აღმოვჩნდი ჩემთვის ყველაზე სასურველ ადგილას-ყაზბეგში. თუ ერთხელ მაინც ხართ ნამყოფი ყაზბეგში უფრო გასაგები იქნება ჩემი განცდები თქვენთვის ხოლო ვისაც არ გქონიათ, პირდაპირი მნიშვნელობით, ღრუბლებთან შეხების ბედნიერება მაშინ ჩაუჯექით, მე გამოგზაურებთ  საქართველოს ______- ყაზბეგში. ჩემი ამბავი ასე დაიწყო : 12 ივნისი 2016 წელი,თბილისი, საღამო, თბილა, იმდენად კარგი ამინდია, რომ მომავალი ფინალური გამოცდების მიუხედავად გადავწყვიტე რიყის პარკში გამესეირნა. ,,მშვიდობის ხიდთან“დამაინტრესეა ბანერმა საქართველოს სხვადასხვა კუთხის სურათებით და  დიდი შრიფტით ,,Tours in Georgia”, ყურადღება ყაზბეგის სურათზე გავამახვილე, რადგან ეს ერთადერთი ადგილი იყო  ბანერზე დატანებულ ადგილებს შორის ,სადაც ნამყოფი არ ვიყავი. სულ რამდენიმე წამში ...

ერთია თუშეთში წასვლის მუდმივი სურვილი გქონდეს და მეორეა, ბოლო სამი წელი მიდიოდე და ვერ მიდიოდე. რამდენჯერაც გზას დავადექი, იმდენჯერ ჩამოწვა ზვავი და გზა ჩაიხერგა. იმდენჯერ მთელი კვირა გადაუღებლად წვიმდა. იმდენჯერ მომცა წინა დღეებში მაღალმა სიცხემ და მთელი თვე საწოლად ჩამაგდო. ვხუმრობდი ხოლმე, არ მიშვებს მეთქი თავისთან. არ უნდა რომ ვნახო. თორემ რანაირად შეიძლებოდა ამდენჯერ გზად დამდგარი, ისევ მის უნახავი ვყოფილიყავი. სოფელ ფშაველამდე სამი მანქანის გამოცვლა დაგვჭირდა და დილის 11 საათზე უკვე იმ გზაზე ვიდექით, სადაც მხოლოდ თუშეთში მიმავალი მანქანები გამოივლიდნენ. ისედაც ვღელავდი საშიში გზის გამო და როცა რამდენიმე საათის ლოდინის შემდეგ, ერთმა მანქანამაც არ გაიარა ვინც ომალომდე აგვიყვანდა, ნერვებმა მიმტყუნა და ტირილი დავიწყე. მოთმინება დალეულებს, უკვე ხმასაც რომ ვეღარ ვცემდით ერთმანეთს, ავტომანქანამ გაგვიჩერა. ახალგაზრდა ბიჭები ისხდნენ. თუშები ვართო. დართლომდეც კი მივდივართ მაგრამ აბა როგორო, ადგილი არ გვაქვსო. საბარგულში ჩავსხდებით მეთქი. ჩანთებსაც ზედ დავიწყობთ, ხმასაც არ ამ ...

2017 წლის თებერვალში მე და ჩემმა ორმა მეგობარმა გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც...​ პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი *** მივუახლოვდით ირანის სასაზღვრო პუნქტს. სასწრაფოდ მოვწესრიგდით, მე ქუდის მაგიერ ჰიჯაბი შემოვიკარი თავზე, ჟემპრიც დავიგრძელე, წელში გავიმართეთ და დავიძარით. სომხეთის პუნქტში რომ გავიარეთ შემოწმება და გარეთ გამოვედით, უცებ მესაზღვრემ დაგვიძახა, შემობრუნდითო გვითხრა. გაგვიკვირდა რა მოხდათქო, აგერ ირანის საზღვარს მოვადექით როგორც იქნა და ახლა რაიმე შეფერხება რომ გამოჩენილიყო, ნამდვილად არ გვინდოდა. შევედით უკან და რას ვხედავთ: ეს სომეხი „გოგი გვახარია“ დგას, ხელში დათას მობილური უჭირავს და გვიღიმის. ტელეფონს ხელში ამოძრავებს და გვეკითხება, ვისია ეს ტელეფონი, ხომ არ იცითო ...

თვითმფრინავი ისე დაჯდა, არაფერი გამიგია. ფანჯრიდან ვუყურებდი მწვანე სტოკჰოლმს და კოხტა, პატარა არლანდის აეროპორტის ასაფრენ ბილიკებს. დავეშვით.აეროპორტში კონტროლის გავლისას გული ამიჩქარდა, მაგრამ შვედი მესაზღვრეები ღიმილიანები და მეგობრულები არიან და ერთადერთი კითხვის შემდეგ ბედნიერი დასვენება მისურვეს და ღიმილით გამაცილეს. აეროპორტიდან გამოსულს პირველი, რაც მესიამოვნა, სუფთა ჰაერი იყო. ხარბად ჩავისუნთქე და სახლისკენ მიმავალ გზას დავადექი. გზადაგზა ვათვალიერებდი ტყეებს, ალაგ-ალაგ წითელ კრამიტიან ფერად სახლებს და ვერაფრით ვიჯერებდი, რომ დედაქალაქი შეიძლება ასეთი მწვანე იყოს. მეორე დღეს სტოკჰოლმის ასათვისებლად დავიძარი და პირველ რიგში რამდენიმე რჩევას მოგცემთ, რაც გაგიმარტივებთ ქალაქში მოძრაობას. ვალუტა სკანდინავიის ქვეყნები ევროპის სხვა ქვეყნებისგან განსხვავდება ვალუტით - აქ ყველაფერს მხოლოდ კრონებით იყიდი. თუმცა, ვალუტის გადამცვლელი პუნქტების სიმრავლით ნამდვილად არ გამოირჩევა სტოკჰოლმი. სულ რამდენიმეა. მე ვალუტა T-centralen -ზე დავახურდავე , ანუ სტოკჰოლმის სადგურის მოედანზე. ...

 ცხოვრებაში ერთხელ მაინც აუცილებლად დგება მომენტი, როდესაც უბრალოდ უნდა ადგე და წახვიდე. არ აქვს მნიშვნელობა, ვინ იქნება შენს გვერდით, საითკენ გექნება გეზი აღებული ან რამდენ ხნიანი მოგზაურობა გელის წინ, მთავარია რომ უნდა წახვიდე, შეიგრძნო ბედნიერება და დიდი ხნის წინ დაკარგული საკუთარი თავი ბუნებასთან სიახლოვეში იპოვნო. რა გჭირდება ამისთვის?! დიდი ზურგჩანთა, მოხერხებული ფეხსაცმელი და ფოტოაპარატი... ამის შემდეგ კი ყველაზე მაგარი დღეები წინაა.  გაზაფხული იდგა თბილისში. უფრო სწორად რომ ვთქვა, მთელს საქართველოში იგრძნობოდა საამო სურნელი და ხეებზე კვირტებიც მონაცვლეობით სკდებოდნენ. ეს ის დღე იყო როდესაც უნივერიტეტის ბავშებთან ერთად თეთრიწყაროს რაიონში მივდიოდი. სწორედ იქ არის სოფელი გუდარეხი, რომლის სილამაზე ენით აღუწერელი და გადმოუცემელია. საუცხოო  ბუნებით გარშემორტყმული სოფლისკენ მივიწევდი. ჩემი ფეხის ნაბიჯებს კი აკომპანიმენტს მდინარის ჩხრიალი და ჩიტების ჭიკჭიკი უწევდა. მრავალწლოვანი ხეები ერთმანეთზე ობობის ქსელებივით იყვნენ გადახლართულნი და ხავსმოკიდებულნი გადმოჰყურებდნე ...

მინდა ჩემი მოულოდნელი და აღმაფრთოვანებელი ვოიაჟის შესახებ მოგითხროთ. თუ რატომ მოულოდნელი, ამას ქვემოთ მოგიყვებით. სტრასბურგში გამგზავრება ჯერ კიდევ გასული წლის დასაწყისში მქონდა დაგეგმილი. მე და ჩემი მეგობრები ჩეხეთიდან ვბრუნდებოდით როცა შემდგომ მარშუტად საფრანგეტი დავისახე. იქ ჩემი დაა თავისი პატარა ანგელოზებით და ბევრი საყვარელი ხალხი. ზოგი ათ წელზე მეტია იქ ცხოვრობს. ჩემი დისთვის ჩვენი ჩასვლა სიურპრიზი უნდა ყოფილიყო. უვიზო რეჭიმმი ახალი შემოსული იყო და ცოტას გვაშინებდა. შევაგროვეთ საბუთები: ამონაწერი საცხოვრებლიდან, სადაც მივდიოდით სტუმრად, ბილეთები, დაზღვევა, ბიომეტრიული პასპორტები და, რა თქმა უნდა, გარკვეული თანხა. ჩვენი ვიზიტი დავამთხვიეთ ჩემი დის დაბადების დღეს და ბავშვების ნათლობას. უპრობლემოდ გავიარეთ პასპორტების შემოწმება მემინგემის აეროპორტშიც (მიუნხენში). ჩვენი საბუთებიდან მოითხოვეს მხოლოდ პასპორტი( !).როგორც აღმოჩნდა, ტყუილად ვშიშობდით. სამ საათიანი მანქანით მგზავრობის შემდეგ ჩავედით სტრასბურგში. არ მოვყვები ჩემს დასთან და დიშვილებთან შეხვედრისას განცდილ ემოციე ...

მშვე­ნი­ე­რი დი­ლა გა­თენ­და, კა­ცი ‘გა­აპ­აპ­უტ­კებ­და“ ვფიქ­რობ და თან ჩემს გამ­ზა­დე­ბულ ზურ­გჩან­თას ვი­კი­დებ. დი­ლის ცხრა სა­ათ­ია, ვდგა­ვარ მე­გო­ბარ­თან ერ­თად ავ­ტო­ბა­ნის 32-ე კი­ლო­მეტრ­ზე, ნა­ტახ­ტა­რის გა­და­სახ­ვევ­თან (ამ ად­გი­ლამ­დე ყო­ველ­თვის წე­როვ­ნის სა­მარ­შუ­ტო ტაქსს მოვ­ყვე­ბი ე.წ. ოკ­რი­ბის სად­გუ­რი­დან, რო­მ­ლის ფა­სი ერ­თი ლა­რია); უკ­ვე შვი­დი წე­ლია ასე ვმგზავ­რობ და ვმოგ­ზა­ურ­ობ სა­ქარ­თვე­ლო­ში (იღ­ბლი­ა­ნი „ავ­ტოს­ტო­პის­თვის“ ჩა­იც­ვით ფე­რა­დოვ­ნად). - სა­ით? გვე­კით­ხე­ბა მძღო­ლი. -სამ­ცხე-ჯა­ვა­ხე­თის­კენ, ვპა­სუ­ხობთ ერ­თად. ...

თურქეთის ხიბლის შესწავლა: მოგზაურობა მდიდარ კულტურასა და ისტორიაში   გამარჯობა, მოგზაურობის მოყვარულებო! დღეს, მე აღფრთოვანებული ვარ გაგიზიაროთ ჩემი ბოლო თავგადასავალი თურქეთის მომხიბვლელ მიწაზე. თურქეთი თავისი ისტორიული საოცრებიდან დაწყებული და დამთავრებული გემრიელი სამზარეულოთი გვთავაზობს დაუვიწყარ გამოცდილებას, რომლის სიტყვებით გადმოცემა რთულია.   ჩემი მოგზაურობა დაიწყო ენერგიულ ქალაქ სტამბოლში, სადაც უძველესი ცივილიზაციების ექო რეზონანსდებოდა თანამედროვე ურბანულ ხმაურთან. აია-სოფიამ აღფრთოვანებული დამტოვა, საუკუნე ისტორიის ანდერძით. შეუძლებელია არ  აღფრთოვანებულიყავი განსაცვიფრებელი არქიტექტურით ცისფერ მეჩეთში, რომელიც ჩემს წინ იდგა.     სტამბოლიდან კაპადოკიის მომხიბვლელ პეიზაჟებს ვესტუმრე. გამთენიისას სიურეალისტურ კლდოვან წარმონაქმნებზე საჰაერო ბურთით გავისეირნე რაც ჩემი ოცნება იყო. ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს ზღაპრულ სამყაროში ვცურავდი, ჰორიზონტზე ამომავალი მზე აფრქვევდა თბილ ნათებას უნიკალურ კლდოვან სტრუქტ ...

უკვე სტოკჰოლმში ვართ. ძირითადი გადაადგილების საშუალებაა მეტრო, ავტობუსი და პენდელი, ანუ მატარებელი ( ან თუ გნებავთ, მიწისზედა მეტრო). ძალიან რთულია, რომ სტოკჰოლმში დაიკარგო. იმიტომ, რომ ყველგან წარწერები ორ ენაზეა - შვედურად და ინგლისურად. მეტროს სადგურებში და ვაგონებში შეხვდებით რუკას, სადაც მთელი მეტროს სქემაა დატანილი. სტოკჰოლმში სამი ხაზია - ლურჯი ხაზი, მწვანე ხაზი და წითელი ხაზი. როგორც ამბობენ, ყველაზე ლამაზი წითელი ხაზია, მაგრამ მე ყველა მეტროსადგური მომეწონა, სადაც მომიწია გამოვლა. მთავარი სადგური, ანუ T-ცენტრალი არის სტოკჰოლმის მეტროს გული და იმდენი ამოსასვლელი აქვს, თავბრუ მეხვეოდა როცა ამოვდიოდი. ამავე სადგურზე ჩერდება პენდელიც. ზოგადად, სტოკჰოლმის მეტროს სილამაზე ცნობილია და ჩემი რჩევა იქნება, სადგურები დაათვალიეროთ. შეიძლება ბევრ საინტერესო რამეს წააწყდეთ.მეტროდან ამოსვლის შემდეგ სტოკჰოლმის ცენტრში მოხვდებით. ლამაზ, ძველებური სტილის შენობებს, ჩუქურთმებით და ყვავილებიანი აივნებით ჰარმონიულად ერწყმის თანამედროვე, მინის და მეტალის კომბინაციით შექმნილი შენობები. სწორედ ე ...

აია ნაპა მდებარეობა:კვიპროსი ფართობი: 30.6 კმ² ტურიზმის ტიპი: საზღვაო საკურორტო. საუკეთესო სეზონი: ზაფხული მანძილი თბილისიდან: 1 710 კმ   რა ვნახოთ ნისის პლიაჟი გამოირჩევა რბილი ოქროსფერი ქვიშით, კრისტალურად სუფთა წყლებით და ცოცხალი ატმოსფეროთი. ეს შესანიშნავი ადგილია ცურვის, მზის აბაზანების მისაღებად და წყლის სპორტისთვის. მაკრონისოსის სამარხები: ნისის სანაპიროსთან მდებარე ეს უძველესი სამარხები თარიღდება ელინისტური და რომაული პერიოდებით. ისინი წარმოადგენენ კვიპროსის ძველ წარსულს. სიყვარულის ხიდი: ეს პატარა ხიდი პოპულარული ადგილია წყვილებისთვის. ტრადიციაა ბოქლომზე სახელების დაწერა, ხიდზე მიმაგრება და გასაღების წყალში ჩაგდება, როგორც მარადიული სიყვარულის სიმბოლო.   როგორ მოვხვდე აია ნაპაში (კვირპოსი) მოხვედრა შესაძლებელია როგორც თბილისის ასევე ქუთაისის აეროპორტებიდან.   კლიმატი აია ნაპაში ზაფხული ცხელი და მშრალია. დღის საშუალო ტემპერატურა მერყეობს 30°C-დან 35°C-მდე (86°F-დან 95°F-მდე), მაგრამ ...