კომსომოლეტსი - ახალგაზრდობის პიკი

პრაღა - თითქოს დიდი ქალაქია და ამავდროულად პატარა, მყუდრო, საშენო, მშვიდი ხალხით და გემრიელი სამზარეულოთი.   მინდა მოგიყვეთ პრაღაში მოგზაურობის შესახებ, გაგიზიაროთ შთაბეჭდილებები და დაგაკვალიანოთ თუ რისი მონახულება შეიძლება 4 დღეში. ვინაიდან პოსტი საკამოდ ვრცელი გამომივიდა, ამიტომაც მას რამდენიმე ნაწილად დავყოფ.   ბევრგან შემხვედრია პრაღის სურათები, ბევრი წამიკითხავს, ბევრი მსმენია ამ ქალაქის შესახებ და როგორც იქნა დაგეგმილი, დეტალურად ჩამოწერილი ტურით გავემგზავრეთ ჩეხეთის დედაქალაქში. კაფეებში, სუპერმარკეტებში და მეტროში ბილეთების საყიდლად თავისუფლად ვხმარობდით საბანკო ბარათს ( TBC VISA), ჩეხური კრონები ვიყიდეთ  მხოლოდ წვრილმანებისთვის, სუვენიების საყიდლად და ქუჩაში სოსისების და ტკბილეულობის დასაგემოვნებლად. 1 ევრო დაახლოებით 25 კრონაა, (+/-2)     პრაღაში გავატარეთ სულ ოთხი დღე, და ეს საკმარისი აღმოჩდა მთავარი ადგილების, ძველი ქალაქის, ზოოპარკის, ებრაელების უბნის დასათვალიერებლად. პრაღაში ყოფნისას MUST დასაგემოვ ...

ამბის სათაურში თითქოს საოცარი არაფერია.  ,,კი, ვართ ხალხი, რომლებიც ღამით ვლაშქრობთ და დიახ, ისეთი ხალხიც ვართ, რომლებიც ხვამლზე ვყოფილვართ - ღამით, თოვლში, ქარბუქში, წვიმაში.''- მეტყვით თქვენ. და რამდენი ყოფილა თქვენთან ერთად ღამით, თოვლში ხვამლზე სალაშქროდ სამი წლის ბავშვთან ერთად? ალბათ ძალიან ცოტა. სამი წლის ბავშვები საინტერესო არსებები არიან - სამყაროში ყველაფრის მიზეზი აინტერესებთ, ახალი ემოციების აღმოჩენა უყვართ, უყვართ როდესაც დამოუკიდებლად აღწევენ წარმატებას და ამავდროულად გუნდურობის მათთვის ახლადაღმოჩენილი პრინციპის ,,დატესტვაც'' მოსწონთ. ექსტრემალებიც არიან - მიუხედავად მათი გაუცნობიერებელი შიშებისა ახალი ადგილებისა თუ მოვლენების მიმართ, ჩვენზე უკეთ ხვდებიან გამოწვევებს და მათი საოცრად დიდი, ბავშვური ფანტაზიის დამსახურებით გზადაგზა შეიძლება ასეთი ფრაზებიც გაიგონოთ: ,, დე, უკულე, იქ გველესაპიააა!'' ხვამლზე იმდენი ლეგენდა არსებობს შეღამებისას , მზის ჩამავალი სხივები რომ კლდეებს წაეთამაშება შესაძლოა ...

თუშეთი - სამყირნეს ტბა . ნაწილი I  წინა პოსტში უკვე მოგიყევით თუ როგორ მოვხვდით სამყირნის ტბაზე, ჩავიარეთ ულამაზესი ორწყლის ხეობა, გადავურჩით მეცხვარეთა ნაგაზებს, ვნახეთ ნიამორები და საღამოს დავბანაკდით მეცხვარეთა ბინასთან. საოცარ კეთილშობილ თუშის სახელად ოტოს ბინასთან. ავაღწიეთ ვესტომთამდე... გზად ულამაზესი ორწყლის ხეობა გავიარეთ...უჩანთოდ სწრაფად ვმოძრაობდით და ამით დრო დავზოგეთ... ვესტომთას არწივის ბუდეს შევადარებდი. მთის წვერზე მოქცეული სოფელი რამდენიმე მოსახლით. თუმცა ულამაზესი ხედებით. გაზაფხულიდან გვიან შემოდგომამდე მხოლოდ სამი ფერმერი ცხოვრობს... აქვეა პატარა აგროტურისტული საოჯახო ტიპის სასტუმრო საოცრად კარგი რომ მსმენია ისეთი მასპინძლებით.ყველის უამრავი სახეობით რომ გაგაკვირვებენ განსაკუთრებით კი თუშური გუდის ყველით. აქ მოსახლე გიორგი ქარსამაულის სახელი შეიძლება ბევრ თქვენგანს აქამდეც ჰქონოდეს გაგონილი, თბილისში ყველის ფესტივალზე მისი თუშური გუდის ყველია წარმოდგენილი ხოლმე... ვესტომთაში კი უკვე წარმოების პროცესიც კი შეგიძლიათ ნახოთ......ამ "არწივ ...

2017 წლის თებერვალში  ჩემმა ორმა მეგობარმა და მე გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც... პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი მესამე ეპიზოდი მეოთხე ეპიზოდი მეხუთე ეპიზოდი მეექვსე ეპიზოდი *** დანიშნულების ადგილს მივუახლოვდით, შევედით სოფელში. არ ვიცი, დაღლილობის ბრალი იყო თუ რა ხდებოდა, მაგრამ ჩვეულებრივად საშინელებათა ფილმში აღმოვჩნდით: ვიწრო, ბნელი ქუჩები - თან წვიმს, ტალახიანია ყველაფერი. დანგრეული შენობები და თაღები ავსებენ ქუჩებს, ქუჩები კიდე ადიან დ ადიან მაღლა, მანქანა ძლივს მირახრახებს ამ სიმაღლეზე. ერთადერთი ხმა იმის სადღაც, მდინარის თუ ჩანჩქერის. მძღოლიც შეშფოთებული იყურება, ცდილობს მისამართები მოძებნოს კედლებზე, მაგრამ რანაირად... ჯერ ბნელა და მერე კიდე არცაა არაფერი გაკრული. მოკლედ ...

გამარჯობა მკითხველო! მე ლანა ვარ, სტუდენტი და ახლა უკვე თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ დამწყები მოგზაური. ჩემში ნამდვილი მოგზაურის პოტენციალი სულ რამდენიმე კვირის წინ აღმოვაჩინე ჩემი პირველი მოგზაურობისას,რომელიც გერმანიასა და ჰოლანდიაში შედგა. მინდა გაგიზიაროთ ის შთაბეჭდილებები და გამოცდილება რაც მცირეხნიან, მაგრამ სასიამოვნოდ დატვირთულ მოგზაურობას მოჰყვა. ჩემი გერმანული ვოიაჟი ძირითადად ქალაქ კიოლნს უკავშირდება, მაგრამ პირველი გაჩერება ქალაქი დორტმუნდი იყო და ორიოდე სიტყვით ვიტყვი მის შესახებ. დორტმუნდი ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალიის რეგიონის ცენტრალურ ნაწილში მდებარეობს.ქალაქში მრავლადაა ისეთი კულტურული ღირსშესანიშნაობები, როგორიცაა მუზეუმები, საკონცერტო დარბაზი, ოპერის სახლი და სხვა. გამოირჩევა საგანმანათლებლო ინსტიტუტების სიმრავლითაც. ყველაზე ცნობილი რამ რაც დორტმუნდის სახელს უკავშირდება არის ,, დორტმუნდი ბორუსია“- ერთ-ერთი ყველაზე ტიტულოვანი გერმანული საფეხბურთო კლუბი. რადგანაც დიდი დრო არ მქონია დორტმუნდში დასარჩენად, მხოლოდ Hauptbahnhof-ის (მთავარი სადგური) მიმდებარე ტერიტო ...

5 რამ რაც პრაღაში მოგზაურობას უფრო მიმზიდველს ხდის შობის დღეებში   1. საშობაო ბაზრები: ყველაზე ცნობილი საშობაო ბაზრობა პრაღაში არის ძველი ქალაქის მოედანი (Staroměstské náměstí) და Wenceslas Square (Václavské náměstí). ეს ბაზრები ჩვეულებრივ იხსნება ნოემბრის ბოლოს და გრძელდება იანვრის დასაწყისამდე. თქვენ შეგიძლიათ ნახოთ ლამაზად მორთული ხის სადგომები, სადაც იყიდება ხელნაკეთობები, ორნამენტები, საჩუქრები და უგემრიელესი ჩეხური კერძები, როგორიცაა trdelník (ტკბილი საკონდიტრო ნაწარმი) და გლინტვეინი.     2. ყინულზე ციგაობა: ზამთრის სეზონზე პრაღაში შევხვდებით ყინულის მოედნებს, რაც უზრუნველყოფს სახალისო და სადღესასწაულო აქტივობებს როგორც ადგილობრივებისთვის, ასევე ვიზიტორებისთვის. განსაკუთრებით პოპულარული ადგილია Ovocný trh-ი.     3. ჩარლზის ხიდი: ჩარლზის ხიდი არის ულამაზესი ადგილი სასეირნოდ და ქალაქის თვალწამრტაც ხედების სანახავად, ჩარლზის ხიდი საუკეთესოა როდესაც ის გა ...

სოფელი სნო, ღამის 2 საათი. მთავარის შუქზე მოსიარულე სამი ბიჭის სიმღერის ხმა დიდი ქვების ჩრდილებს უვლის, მთებზე იზვირთება და უკან ექოთი ბრუნდება. ამ ბიჭებიდან ერთ-ერთი მე ვარ. არაფრით გამოვირჩევი, მეც მეშინია ღამის სიჩუმის და დიდი ქვების, თავიდან დათვი რომ მგონია. თავიდან ყველაფერი ავტოსტოპით დაიწყო. უამრავი გამოცვლილი მანქანის შემდეგ, ჩამოვედით სნოს გადასახვევთან. გვიანი იყო, თუმცა მთვარე ლამპიონივით გვინათებდა გზას და ჩვენც აუღელვებლად დავდიოდით. კარავი ადვილად გავშალეთ და მგზავრობისგან დაგლილებს მალე ჩაგვეძინა. დილით, როგორც ყოველთვის ერთმანეთის გაღვიძებას და ყავის მომზადებას უფრო დიდი დრო შევალიეთ, ვიდრე აბარგებას. ღამით გაციებულ მიწას მზის სხვები თავს დაესხნენ და ნამი მალევე ამოაშრეს. სოფელ ჯუთამდე რამდენიმე კილომეტრი გვაშორებდა, თუმცა იღბალი ჩვენ მხარეს იყო, კიდევ ერთმა მანქანამ გაგვიყოლა და დაგეგმილზე ადრე ჩავედით დანიშნულების პუნტქში. ჩვენი გეგმა მარტივი იყო, ველოდებით კიდევ ორ მეგობარს ჭაუხის ძირში. ბევრი დრო გვაქვს, ამიტომაც სურათები გადავიღეთ, სოფელი მეტნაკლებად დავათვა ...

ეძღვნება კეთილ ადამიანებს...   გზა დამილოცე, მეგობარო, გზა დამილოცე! მარად შენი ვარ, მე ვიცოცხლებ ამქვეყნად სანამ.. რომ დავბრუნდები, ორსავ თვალებს ამოგიკოცნი, მზიან რაჭიდან ჩამოგიტან თბილ, რაჭულ სალამს! მეგობრისადმი მესიჯად მიწერილი ამ პატარა ლექსით დაიწყო ჩემი ერთკვირიანი მივლინება ზემო რაჭაში.. მივლინებისა რა გითხრათ, დიდი არაფერი მქონდა გასაკეთებელი, ქალაქ ონისა და ზემო რაჭის რამდენიმე სოფელში უნდა მივსულიყავი, განათლების ახალი სისტემის ქმედითობის შესამოწმებლად.. ასე ერქვა მაშინ, სინამდვილეში, საკლასო ოთახებში სკამების, მერხების და დაფა-ცარცის რაოდენობა უნდა გამეგო და შემეფასებინა მოსწავლეების დასწრების თუ აკადემიური მოსწრების დონე. სკოლები და რესურს-ცენტრები უკვე გაფრთხილებული იყო - თბილისდან, განათლების სამინისტროს წარმომადგენელს, შესაბამისად, საპატიო სტუმარს ელოდებოდნენ. ახლა წარმოიდგინეთ ჩემი მღელვარება - 17 წლის ვარ, თსუ-ს პირველი კურსის სტუდენტი, განათლების სამინისტროს დროებითი თანამშრომელი, სულ რაღაც, 10 დღით აყვანილი, დაქირავებული მუშაკი და უცებ, ბრახ ...

გამარჯობა, მე მარიამი ვარ. 11 წლის. მინდა ჩემი მოგზაურობის შესახებ მოგიყვეთ. მშობლებმა საჩუქარი გამიკეთეს და პირველად მომიწია საქართველოს საზღვრების დატოვება და ევროპაში უვიზოდ გამგზავრება. ჩემი პირველი ქალაქი რეგენსბურგი - გერმანიის ერთ-ერთი უძველესი ქალაქი იყო, რომელიც მდინარეების დუნაისა და რეგენის შერწყმის ადგილას მდებარეობს, რომელსაც აღმოსავლეთით ბავარიის ტყე არტყია ( მასზე ოდნავ მოგვიანებით). ქალაქი მეორე მსოფლიო ომის დაბომბვებს გადაურჩა და ქალაქის ფანტასტიური შუასაუკუნეების არქიტექტურა ხელუხლებელი დარჩა, იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა. ჩემი პირველი აღტაცება წმინდა პეტრეს გრანდიოზულმა ტაძარმა გამოიწვია, მოჩუქურთმებული კედლები, ირგვლივ რაღაცნაირად გამეფებული სიჩუმე და ჰოი, საოცრებავ, ორღანი, უჩვეულოდ დიდი, არა კიდევ უფრო დიდი, არა, ძალიან, ძალიან დიდი - კედლიდან ისე ჩანდა თითქოს... თითქოს გიგანტური მილებიდან... საოცარი ჰანგები უკვე მესმოდა... ამ წარმოდგენიდან გამოსვლა ვერ მოვასწარი, რომ კიდევ ერთი სიძველე - დაკრძალული პატრიარქების საძვალე მელოდა წინ. მოკლედ შუასაუკუნ ...

თუ ვინმე მკითხავს რომელია თქვენი საყვარელი ადგილიო, დაუფიქრებლად ვეტყვი, რომ ეს ცხრაჯვარია. ადგილი, რომელსაც უმრავლესობა რაჭას მიაკუთვნებს, მაგრამ მდებარეობით ის ტყიბულის თავზეა და გადმოჰყურებს მთელ ქალაქს, ხოლო ჰორიზონტზე სხვა დასახლებულ პუნქტებს, ნაქერალას უღელტეხილზე. ეს არის ადგილი, სადაც ადიხარ 1400 მეტრზე და შეგიძლია დაინახო შავი ზღვა. ამ დროს ხვდები, რომ ჯერ კიდევ ბევრი გაქვს აღმოსჩენი და ჩვენი პატარა საქართველო კიდევ უფრო მეტ უცნობ სანახაობას იტევს, ვიდრე წარმოგვიდგენია. არ არსებობს არანაირი ტურისტული ინფრასტრუქტურა და გაყვანილი გზა, მაგრამ ბუნებასთან საოცარი სიახლოვე, ცასთან ხელით შეხების შესაძლებლობა და უსუფთავესი ჰაერის შეგრძნება ყველაფერს ანაცვლებს.  ცამდე აზიდული მთები, ფოთლების უჩვეულო შრიალი და სიმშვიდე, აი რას შეუძლია თქვენი ფიქრების გაფანტვა და წამით დავიწყება იმის თუ ვინ ხარ შენ და საიდან მოდიხარ.  დღესდღეობით, საქართველოში ცხრაჯვარი ცნობილი ტურისტული ლოკაცია არ არის, მაგრამ ყველაფერი წინაა, ეს არის ადგილი, რომელიც უხმობს თავისუფლების, დალაშქვრის და ს ...