ბოტანიკური ბაღის ყვავილების გამოფება

აბდაუბდა ამბები, ანუ თუშეთამდე არც ისე შორია     როცა მოგზაურობა „ზილის“ საბარგულში გათენებული ღამით იწყება, დამერწმუნეთ უკეთესის მოლოდინი ნამდვილად მქონდა. რამოდენიმე წლის წინ ვინმეს რომ ეთქვა, დუშეთის გადასახვევთან, ღამის ორ საათზე აღმოჩნდებიო, გულიანად გავიცინებდი. აღმოჩნდების კიდე რა უჭირს, „ზილის“ საბარგული, რომელიც ხშირი წვიმისაგან დაობებული იყო(რის გამოც ცოტა ჰაეორვნად უნდა გემოძრავა) ყველაზე კომფროტული ადგილი გამოდგა ღამის გასათევად. ორი წლის წინ, სამ სექტემბერს, დიდი მონდომებით ვემზადებოდი პირიქითა ხევსურეთში გასამგზავრებლად, კერძოდ - შატილში, საიდანაც უნდა გადავსულიყავი ომალოში, - მთა თუშეთში. ზუსტად არ მახსოვს რომელ საათზე დავიძარი, თუმცა ის კი კარგად მახსოვს რომ მზე არ იყო, იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ ღამე გავედი. სად აღარ მიბოდიალია ავტოსტოპით, რომელ კუთხეს არ მოვდებივარ, მარა ახლაც არ ვიცი, რატომ მეგონა, რომ ღამის თორმეტი საათის შემდეგ, ფშავისკენ ან ხევსურეთისკენ ვინმეს მოუნდებოდა წასვლა. ალბათ ის გავიფიქრე, რომ ...

ალბათ ფოტო, რომელიც პოსტის ქავერზე დევს ძალიან გეცნობათ. დიახ, ეს ფოტო, რომელიც ალბათ ათასამდე ქართველი თინეიჯერის ფეისბუქის ქავერზე მოხვდა და ამდენივე გვერდზე აიტვირთა, რეალურად მე და ჩემს ქმარს გვეკუთვნის და არც მეტი და არც ნაკლები, იმერეთში, მდინარე წყალწითელაზეა გადაღებული. ჩემი მეგობრები, რომლებსაც შორეული ლაშქრობები არ ხიბლავთ, მაგრამ უყვართ ბუნება, ხშირად წუწუნებენ, რომ ქუთაისში არაფერი ხდება და გასართობიც არაფერია. არადა, ამ მხრივ იმერეთი ნამდვილი მარგალიტია, ქუთაისთან ახლოს კი რამდენიმე ჯადოსნური ადგილი არსებობს, რომელთა შესახებაც ქალაქში მცხოვრებთა უმრავლესობამ არაფერი იცის. პირველი და ყველაზე საინტერესო ადგილი მდინარე წყალწითელას ხეობაა. თუ მდინარეს მოწამეთას მონასტრიდან ზემოთ აუყვებით ბევრ საინტერესო, ექსტრემალურ, ლამაზ და მშვიდ ადგილს აღმოაჩენთ. სამწუხროდ ხეობაში ბლომად ნახავთ ნაგავსაც და შემაწუხებლად ნასვამ, მოქეიფე ძიებს, მაგრამ რეალურად, სათანადო მოვლისა და პატრონობის შემთხვევაში ადგილს დიდი ტურისტული პოტენციალი აქვს. ცურვის და კარვის გაშლის გარდა აქ შესაძლებ ...

ვიცი, სათაურმა დაგაბნიათ, ორაზროვანია და პოსტიც სწორედ ამიტომ გახსენით წასაკითხად. მთაზე ქორწინება მრავალნაირად შეიძლება - ახლავ სადმე, მაღალ მთაზე, სადაც საყდარია, როგორც ''შერეკილებში'' ამბობენ, იფსკვნი ჯვარს შენს გულისსწორზე და მორჩა. მეორე ხერხი ასეთია - ახვალ მთაზე, საიდანაც საოცარი ხედები იშლება და მთა შენს გულში სამუდამოდ რჩება, დაახლოებით ისე, როგორც ოცნების მამაკაცი/ქალი. მოცემულ პოსტში  ქორწინების პირველ ხერხზე გესაუბრებით და მცირე რჩევებსაც მოგაწვდით. მაშ ასე, როგორ დავქორწინდეთ მთაზე? და რაც მთავარია, რომელ მთაზე. ბოლო წლებში მთებში მდებარე საყდრებში ჯვრის დაწერა საკმაოდ მოდური გახდა. პირველობას და ერთადერთობას არავის უთმობს ულამაზესი გერგეტი. თუმცა, საქართველოში გერგეტის გარდა უამრავი მთის სალოცავია, სადაც შეგიძლიათ ჯვრისწერის რიტუალის აღსრულება. ჩვენც ცოტა სხვანაირად გადავწყვიტეთ. ჩვენ _ანუ მე და ჩემმა აწ უკვე მეუღლემ. ჩემი ჯვრისწერა ლეჩხუმში, მთა ხვამლზე მდებარე წმინდა გიორგის სალოცავში შედგა. თუ ჯვრისწერა მთაზე გადაწყვიტეთ, ეცადეთ ორგანიზებ ...

ლაგოდეხის ნაკრძალი რაოდენ მშვენიერი სანახავია, ამის მოყოლას არ დავიწყებ. ჩვენს დიდ უმრავლესობას იქ ზაფხულობით დაგვისვენია, თუმცა აღსანიშნავია, რომ შემოდგომით ეს ადგილები გაათმაგებულად ლამაზია.       ისე, მაინც რა გვახსენდება ლაგოდეხის ნაკრძალზე საუბრისას? ზაფხული და გურგენიანის ჩანჩქერი? შემოდგომაზე არ გამოგვადება, ცივა უკვე მდინარეებში სატანტალოდ.  და შავი კლდეების მართლაც რომ მშვენიერი ტბა?- არც ეს გამოგვადგება, თოვლი მოვიდა უკვე მთაში, და მუხლამდეაო საკვალი, ადგილებში...  არაფერი დარჩა ვითომ ამ სეზონისთვის? დარჩა რომელია, მთელი ნაკრძალი ისეა აფერადებული კაცს ზღაპარში გაგრძნობინებს თავს... დღე-დღეზე წაბლი შემოვა, ტყე სოკოთი აივსება...     მაგრამ თუ არც სოკო და არც წაბლი მინდა? ( ეგეთი რამ ალბათ ბუნებაში არ არსებობს მაგრამ მაინც)  მაშინ მოდი ვნახოთ: რამდენ ჩვენგანს გვსმენია მაჭის ციხეზე?!. ამ შუასაუკუნის ციხესიმაგრის ნანგრევები ლაგოდეხიდან სულ რამდენიმე კილომეტრში მდებარეობს. ზოგადი ისტორ ...

ბორჯომ-ბაკურიანის ტერიტორია რომ ნამდვილად საოცარი ადგილია, ეს ყველამ იცის. თუმცა ბორჯომის მუნიციპალიტეტში პატარა სამოთხე არსებობს და მას ტიმოთესუბანი ჰქვია. სოფელი წაღვერის თემს ეკუთვნის და ზღვის დონიდან 1100 მეტრზე მდებარეობს. აქ ნამდვილი დასვენების მოყვარულებისთვის მართლაც სამოთხეა: არაჩვეულებრივი ბუნება, კეთილმოწყობილი საოჯახო სასტუმროები და კოტეჯები, სტუმართმოყვარე მასპინძლები და, რაც მთავარია, ბიო პროდუქტები. ადგილობრივ კოტეჯებსა და ოჯახურ სასტუმროებში ნატურალური, საკუთარი ხელით მოყვანილი პროდუქტებით და ხილით გაგიმასპინძლდებიან, ფიჭვის ჩაისაც მოგართმევენ და გირჩის მურაბასაც. ეკო-კოტეჯები თუ ტიმოთესუბანს ესტუმრებით, აუცილებლად უნდა ნახოთ XI-XVIII საუკუნეების სამონასტრო კომპლექსი და ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის ტაძარი. ულამაზესი ტაძარი ნაგებია მოვარდისფრო ქართული აგურით. ეკლესია ქართული კულტურის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ძეგლია, რომელიც უნიკალური მოხატულობის გამო მსოფლიო კულტურის გადარჩენის ფონდშია შესული. მხატვრობა შესრულებია არაუგვიანეს XIII საუკუნის 20-იანი წლებ ...

2020 წლის 22 იანვრიდან 5 თებერვლის ჩათვლით, გუდაურში ფასდაკლების კვირეული „Discount Week“ იწყება. საქართველოს ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროს ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაციისა და მთის კურორტების განვითარების კომპანიის ინიციატივით, ტურისტული ადგილებისა და ტურისტული პროდუქტების განვითარების ხელშეწყობის მიზნით, 2020 წლის 22 იანვრიდან 5 თებერვლის ჩათვლით, გუდაურში ფასდაკლების კვირეული „Discount Week“ იწყება.   პროექტში ჩართვა შეუძლია გუდაურში მდებარე ნებისმიერ სასტუმროს, რომელსაც აქვს 10 ან მეტი ოთახი და ვიზიტორებს განსაკუთრებულ ფასდაკლებას შესთავაზებს.   ფასდაკლების კვირეულში მონაწილეობისათვის დამატებითი ინფორმაციის მისაღებად, ეწვიეთ ბმულს:  საქართველოს ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაცია   ...

შაორის ტბა  არის შაორის წყალსაცავი, რომელიც  7,1 კილომეტრ მანძლზეა გადაჭიმული. ტბის ყველაზე ღრმა ადგილი 14.5 მეტრია.  წყალსაცავის ფორმა ძალიან წააგავს სამკუთხედს. გადმოცემის მიხედვით, წყლის დაგუბებამდე ამ ადგილას რამდენიმე სასმელი წყალი ამოდიოდა. ამჟამად წყალსაცავის ნაპირები მეტწილად დაბალი და დამრეცია, ზოგან ფლატეებია. შაორის წყალსაცავთან მდებარეობს სოფელი ნიკორწმინდა. ტბიდან იშლება დათოვლილი რაჭის მთები ულამაზესი ლანდშაპტით. შაორის ტბაზე შესაძლებელია თევზაობა, კარვების გაშლა ღამის გასათევად , კატერით სეირნობა.  მზის ჩასვლისას ტბა გარდამავალ ფერებში იმოსება.  გაზაფხულის და შემოდგომის პერიოდში,  დასავლეთ საქართველოში შაორი საუკეთესო ადგილია ბუნებაში ხეტიალის მოყვარულთათვის.   ...

National Geographic-ის ფოტოგრაფის აარონ ჰულის (Aaron Huey) სიყვარული საქართველოს მიმართ მრავალი წლის წინ დაიწყო. როგორც ის თვითონ წერს National Geographic-ის საიტზე:  „...მსოფლიოში არ არსებობს საქართვლელოს მსგავსი ადგილი: 18 000 ფუტიანი მთები, უძველესი ღვინოს ქვეყანა და შავი ზღვის სანაპირო, განსაცვიფრებელი ტაძრები და ჩვეულებრივი მონასტრები, ლხინის (ჭამა-სმის) ტრადიცია, სიმღერა და ცეკვა.. იმასაც თუ არ აღვნიშნავთ, რომ ეკლესიების გარეთ მათ ნაყინი ღვინის გემოთი აქვთ...“     „... საქართველოში ჩამოსვლისას მზად იყავი თავგადასავლებისთვის, და ეს ნიშნავს იმას, რომ არ ღირს შენი მარშრუტის თითოეული წუთის დაგეგმვა. აუცილებლად დაზოგე რამდენიმე დღე მთებში დროის გასატარებლად. მზად იყავით ადგილობრივი  სიმღერის სწავლის, ღვინის მირთმევის და, იცოდე, ხარ თუ არა მორიდებული -  მაინც იცეკვებ... იმიტომ რომ გარწმუნებთ, როდესაც უკან იხედებით და აანალიზებთ გავლილ ცხოვრებას, თქვენ არ გახსენდებათ ის მომენტები რომლის დროსაც უარი თქვით, არამედ მხოლოდ ი ...

თუ თქვენ გადაწყვიტეთ დაკავდეთ ალპინიზმით იცოდეთ, რომ სპორტის ეს სახეობა არ გაძლევთ უსაფრთხოების გარანტიას, იმ შემთხვევებშიც კი, თუ ფიზიკურად ხართ მზად და ასევე სპეციალური უნარებიც მაქსიმალურად გაქვთ განვითარებული. ფიზიკური მომზადება, რა თქმა უნდა, რისკს მინიმუმამდე ამცირებს, მაგრამ ყველაფერი მასზე არაა დამოკიდებული. ყოველთვის არსებობს ობიექტური საფრთხე - ქვების ცვენის, ბზარების, ზვავის , აკლიმატიზაციის სირთულე და ასევე ამინდის უეცარი ცვლის საშიშროება. ჩემი პირველი მწვერვალი სვანეთის თეთრი პატარძალი, თეთნულდი იყო.  4852 მ სიმაღლის თეთნულდი არც თუ ისე მარტივ მწვერვალად ითვლება. არც იმის ილუზია მქონია, რომ ორ ნაბიჯში ავირბენდი. არც ის მიფიქრია, რომ სვანეთის კავკასიონზე ასვლა ისეთივე მარტივი იქნებოდა, როგორიც მაგალითად, ხვამლზე. თეთნულდზე ასვლამდე ლაშქრობის დიდი გამოცდილება დავაგროვე, მთელი წლის განმავლობაში კი სპორტდარბაზში ვვარჯიშობდი. მწვერვალი ნებისმიერი მოლაშქრისთვის დიდი გამოწვევაა. იქ მოსახვედრად პირველ რიგში, აუცილებელია მტკიცე ნებისყოფა, ძლიერი ფეხები, კიდევ უფრო ძლიერი ...

პოპულარული ფოტოპროექტის „follow me to”-ს დამაარსებლები - ნატალია და მურად ოსმანები სულ მალე საქართველოში ჩამოდიან. საუბარია წყვილზე, რომლებმაც იმოგზაურეს ათობით ქვეყანაში და ასობით ქალაქში. ყოველი მოგზაურობის შედეგი კი ფოტოა, რომელიც ყოველთვის ერთი რაკურსითაა გადაღებული: ჩანს მხოლოდ მშვენიერი ქალის ზურგი, რომელსაც ხელი აქვს ჩაკიდებული ფოტოგრაფთან და თან მიჰყავს. მათი მოგზაურობა მხოლოდ ფოტოებით არ მთავრდება, ისინი ასევე მკითხველს უზიარებენ ადგილობრივ ადათ-წესებს , სამზარეულოს, ხალხის ისტორიებს, ლამაზ ადგილებს - ყველაფერს რაც მოეწონებათ ქალაქში. მოგზაურობისას წყვილი ასევე ხვდება ადგილობრივ დიზაინერებს და სწავლობს მათ კულტურას და ისტორიას. ნატალია და მურად ამბობენ, რომ ეს ყველაფერი მათი მთავარი საქმიანობა არ არის. ნატალია პროფესიით ჟურნალისტია, ხოლო მურადს საკუთარი კომპანია აქვს, სადაც იღებს მუსიკალურ და სარეკლამო ვიდეო რგოლებს. ნატალია ესწრება სხვადასხვა ქვეყნის მოდის შოუებს და წვეულებებს, ის აღიარებული ავტორიტეტია მოდის სფეროში, ასევე რეგულარული სტუმ ...