კომსომოლეტსი - ახალგაზრდობის პიკი

მოგესალმებით საქართველოს ერთ-ერთი ლამაზი კუთხიდან იმერეთიდან, კერძოდ კი სოფელი გორდიდან. როგორც ბევრი სხვა სოფელი ესეც ულამაზესია, ირგვლივ ლამაზად აღმართული მთებია, დაფარული ხეებით და ნაირ-ნაირი მცენარეებით. აქ ძალიან მშვიდი გარემოა, ირგვლივ მხოლოდ ბუნება და სიწყნარე სუფევს. სოფელი მდინარე ცხენისწყლის მარჯვენა სანაპიროზე მდებარეობს. მდინარეც თავისი სილამაზით არის გმორჩეული, როგორც იქ მდებარე ბუნება. აქ სხვა ბევრი ლამაზი ადგილია კერძოდ კი ოკაცეს კანიონი, იგი მდინარე ოკაცეს ხეობაში მდებარეობს. ხეობის ნაპირები კი ტყის ბუჩქნარითაა დაფარული, ირგვლივ ლამაზი ტყის ყვავილებია აყვავებული, რომლებიც ლამაზად იცქირებიან. ოკაცეს კანიონის დასათვალიერებლად ადამიანებს დაკიდულ ხიდებზე უწევს  სიარული და ზოგისთვის რთულად გასავლელია, ჩემთვის მაგალითად სულაც არ ყოფილა რთულად სასიარულო ადგილი, პირიქით ძალიან მომეწონა, რადგან ვუყურებდი საქართველოს და ქართველი ხალხის საგანძურს, ბუნებას. ეს ადგილი ისეთი განსხვავებულად ლამაზი იყო, რომ დიდი შთაბეჭდილებები დამიტოვა. ძალიან დიდი გრძნობა იყო, როდესაც დაკი ...

მოგზაურობა პრაღაში - დაუვიწყარი 4 დღე. VOL.1   პრაღა, დღე მესამე - ციხე-სიმაგრე და ხიდი მესამე დღე პრაღის მთავარი ღირშესანიშნაობით, პრაღის ციხე-სიმაგრით დაიწყო. Pražský hrad-ის კომპლექის შესასვლელთან გაუნძრევლად დგას ყარაული, ყველა ტურისტს სურს მათთან სურათის გადაღება, რამდენიმე საათი გაუნძრევლად ყოფნა საკმაოდ რთულია და წარმომიდგენია ეს ბიჭები რა დღეში იქნებიან, თან ამას ისიც რომ ემატება, ყველა დგება, გეხება და სურათებს გიღებს.     პრაღის ციხე-სიმაგრე (პრაღის გრადი) Pražský hrad საკმაოდ დიდი კომპლექსია, რომელშიც იპოვით უამრავ მუზეუმს, ეკლესიას და ცალკე ქუჩას პატარა მინიატურული სახლებით. აქ რაც მთავარია, შოკისმომგვრელი წმინდა ვიტას (ვიტუსის) გოთიკუირ კათედრალია განლაგებული (Katedrála Sv. Víta). ეს უზარმაზარი შენობა თან გაშინებს, თან გხიბლავს თავისი სიდიადით. აცულებლად დასათვალიერებელი ღირშესანიშნაობაა.     აქვე ახლოს ნახავთ ოქროს ქუჩაზე შესასვლელს (Złota uliczka), სადაც შესვლა ფასია ...

მოიგე ორკაციანი საგზური ბაქოში ან სალაშქრო ინვენტარი! თუ გიყვარს მოგზაურობა, ეს შენი შანსია! ჩაერთე Turebi.Ge-ის კონკურსში #მოგზაურისდღიური ! პირობები ძალიან მარტივია! დაწერე ერთი ბლოგპოსტი იმ ქვეყნის, ქალაქის ან ღირსშესანიშნავი ადგილის (საქართველოში ან უცხოეთში) შესახებ, სადაც გიმოგზაურია და გამოგვიგზავნე ელ-ფოსტაზე Diary@Turebi.Ge  აუცილებელია პოსტი აკმაყოფილებდეს შემდეგ მოთხოვნებს: • პოსტი უნდა იყოს მინიმუმ 300 და მაქსიმუმ 800 სიტყვა; • უნდა აღწერდეს ტურისტულ ადგილს, მოიცავდეს მის შესახებ ინფორმაციას, მოგზაურის შთაბეჭდილებებს, გამოცდილებას, რჩევებს; • პოსტს თან უნდა ერთვოდეს ავტორის მიერ გადაღებული კარგი ხარისხის მინიმუმ 2 და მაქსიმუმ 5 ფოტო; აღნიშნული ტექსტი არ უნდა იყოს ინტერნეტში გამოქვეყნებული. თითოეული პოსტი გამოქვეყნდება Blog.Turebi.ge-ზე კონკურსის სპეციალურ კატეგორიაში. ერთ მონაწილეს შეუძლია მხოლოდ ერთი პოსტის გამოგზავნა.  პოსტების მიღების ბოლო ვადა 28 მაისის 22:00 საათი.  გამარჯვებული მონაწილეები გამოვლინდები ...

ცხვანდრის ტბებზე იმდენი მაქვს სათქმელი, რომ საიდან დავიწყო არც კი ვიცი.  დავიწყებ იქიდან, რომ ამ ტბებთან მისასვლელად ჭუბერის თემს უნდა ესტუმროთ, ხეობები უნდა აიაროთ, ქედები გადაიაროთ, დაღმართსა და ლოდებზე იხტუნოთ, საჯიხვეებში ტანაყრილსა და ფესვებ გადგმულ დეკას ეჭიდაოთ და მათი თავი ამ ყველაფრის შემდეგ დაიმსახუროთ...  მოგეხსენებათ, ბოლო თვემ  რთული დღეები გამოგვატარა, წვიმას დღე და ღამე ვნატრულობდით. ვერაფრით ვცვლიდით არსებულ ფაქტს:  ცეცხლი გვეკიდა და ვიწვოდით... ხოდა, სწორედ ამ ორომტრიალში ვიყავით, როდესაც გადავაწყდით ლეგენდას ცხვანდირის ტბებზე:  "სვანეთში, ჭუბერის თემში, გვალვა რომ დაიწყებოდა ხალხი ამ ტბებზე ამოდიოდა, ერთ-ერთ მათგანში, ულღობ ტბაში ქვას აგდებდა და ლოცულობდა რომ ღმერთებს წვიმა მოევლინათ, ღმერთებიც მათ თხოვნას ისმენდნენ და თემს წვიმას მოუვლენდნენო..."  უამრავ ტბაზე არსებობს მსგავსი ლეგენდა," არ ჩააგდო ქვა, არ იბანაო თორემ გაწვიმდება" - სხვა ლეგენდები მუქარასავით ჟღერენ, ცხვანდირის ტბების ლეგენდა კი დაპირებას ჰგ ...

ამბის სათაურში თითქოს საოცარი არაფერია.  ,,კი, ვართ ხალხი, რომლებიც ღამით ვლაშქრობთ და დიახ, ისეთი ხალხიც ვართ, რომლებიც ხვამლზე ვყოფილვართ - ღამით, თოვლში, ქარბუქში, წვიმაში.''- მეტყვით თქვენ. და რამდენი ყოფილა თქვენთან ერთად ღამით, თოვლში ხვამლზე სალაშქროდ სამი წლის ბავშვთან ერთად? ალბათ ძალიან ცოტა. სამი წლის ბავშვები საინტერესო არსებები არიან - სამყაროში ყველაფრის მიზეზი აინტერესებთ, ახალი ემოციების აღმოჩენა უყვართ, უყვართ როდესაც დამოუკიდებლად აღწევენ წარმატებას და ამავდროულად გუნდურობის მათთვის ახლადაღმოჩენილი პრინციპის ,,დატესტვაც'' მოსწონთ. ექსტრემალებიც არიან - მიუხედავად მათი გაუცნობიერებელი შიშებისა ახალი ადგილებისა თუ მოვლენების მიმართ, ჩვენზე უკეთ ხვდებიან გამოწვევებს და მათი საოცრად დიდი, ბავშვური ფანტაზიის დამსახურებით გზადაგზა შეიძლება ასეთი ფრაზებიც გაიგონოთ: ,, დე, უკულე, იქ გველესაპიააა!'' ხვამლზე იმდენი ლეგენდა არსებობს შეღამებისას , მზის ჩამავალი სხივები რომ კლდეებს წაეთამაშება შესაძლოა ...

          "როგორც საძროხე ქვაბს ოხშივარი, ქართლის ხეობებს ასდით ნისლები"   ლეონიძეს ნამდვილად ესმოდა რაზე საუბრობდა. ორი დღის მანძილზე მეც სრულად ვიგრძენი ამ სიტყვების მნიშვნელობა...   საცხენისი. შიდა ქართლში, თრიალეთის ქედზე წამომართილი კიდევ ერთი მთაა, 2030 მეტრის სიმაღლის. მეგობრებთან ერთად ამ მთაზე ზამთრის დასაწყისში ვიყავი. ორი დღის მანძილზე ვმოძრაობდით ნისლებში, მართლაც რომ ოხშივარს რომ მოგაგონებდათ, გარკვეულ მისტიურობას შეგძენდათ და გაიძულებდათ გეფიქრათ რომ ამ წამამდე, ამაზე მშვენიერი არაფერი გინახავთ...ვიარეთ ტყეებში, დავბანაკდით ალპურ ზონაში, და დავეშვით ხეობებით.   წანწალი დავიწყეთ სოფელ ზემო ხვედურეთიდან, მთლიანად მანძილი 30 იოდე კილომეტრზე მეტად არ გაჭიმულა. მოძრაობის დაწყებიდან მალევე სარკის (სარყის) წმინდა გიორგის მონასტერი შეგვხვდა. წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია XVII საუკუნეშია აგებული, გასულ საუკუნეს კი აქ მონასტერი აღუდგენიათ. უამრავი ლეგენდაა სარყის მონასტრის გარშემო, მაგრამ ...

2017 წლის თებერვალში  ჩემმა ორმა მეგობარმა და მე გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც... პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი მესამე ეპიზოდი მეოთხე ეპიზოდი მეხუთე ეპიზოდი მეექვსე ეპიზოდი მეშვიდე ეპიზოდი *** შირაზში ჩავედით. როგორც ალიმ თქვა, შუადღეს და საღამოს ვარდისფერი მეჩეთის ნახვას აზრი არ აქვსო და მეორე დღისთვის გადავდოთ. კაითქო და ისე გავიარეთ ქალაქში. ლამაზია შირაზიც. შერეული ტიპის ქალაქია - არის ფართე ქუჩები, ცენტრალური; დიდი შენობებითა და დატვირთული მოძრაობით და არის ვიწრო ქუჩები, ჩუმი, კერძო სახლებით, ლამაზი ჭიშკრებით და აივნებით, ყველგან ფორთოხლის ხეებია გაშენებული და ძალიან ალამაზებს არემარეს.   ქუჩებზე რომ ვთქვა, საერთოდ ირანში ძაან ბევრი მაქანა დადის, ძველი პეჟოებით ა ...

მინდა ჩემი მოულოდნელი და აღმაფრთოვანებელი ვოიაჟის შესახებ მოგითხროთ. თუ რატომ მოულოდნელი, ამას ქვემოთ მოგიყვებით. სტრასბურგში გამგზავრება ჯერ კიდევ გასული წლის დასაწყისში მქონდა დაგეგმილი. მე და ჩემი მეგობრები ჩეხეთიდან ვბრუნდებოდით როცა შემდგომ მარშუტად საფრანგეტი დავისახე. იქ ჩემი დაა თავისი პატარა ანგელოზებით და ბევრი საყვარელი ხალხი. ზოგი ათ წელზე მეტია იქ ცხოვრობს. ჩემი დისთვის ჩვენი ჩასვლა სიურპრიზი უნდა ყოფილიყო. უვიზო რეჭიმმი ახალი შემოსული იყო და ცოტას გვაშინებდა. შევაგროვეთ საბუთები: ამონაწერი საცხოვრებლიდან, სადაც მივდიოდით სტუმრად, ბილეთები, დაზღვევა, ბიომეტრიული პასპორტები და, რა თქმა უნდა, გარკვეული თანხა. ჩვენი ვიზიტი დავამთხვიეთ ჩემი დის დაბადების დღეს და ბავშვების ნათლობას. უპრობლემოდ გავიარეთ პასპორტების შემოწმება მემინგემის აეროპორტშიც (მიუნხენში). ჩვენი საბუთებიდან მოითხოვეს მხოლოდ პასპორტი( !).როგორც აღმოჩნდა, ტყუილად ვშიშობდით. სამ საათიანი მანქანით მგზავრობის შემდეგ ჩავედით სტრასბურგში. არ მოვყვები ჩემს დასთან და დიშვილებთან შეხვედრისას განცდილ ემოციე ...

გზა პერსეპოლისისკენ... სანამ უშუალოდ ამ გენიალურ ადგილზე მოგიყვებით, მინდა ზოგადად ირანზე გითხრათ ერთი-ორი სიტყვა. არ ვიცი რა გსმენიათ ამ ქვეყნის შესახებ ან რა სახის ინფორმაციას ფლობთ, მაგრამ მოგიყვებით იმას რაც საკუთარი თვალით ვნახე.  ირანი არის საოცრება. საოცარი ხალხითა და არქიტექტურით.ირანელები დიდად არ განსხვავდებიან ჩვენგან. ნებისმიერი ქართველი ბევრჯერ ჩავარდება ისეთ სიტვაციაში, როდესაც თავს „სახლში იგრძნობს“.  გარეგნულადაც იმდენად გვგვანან რომ აუცილებლად შეხვდებით ვინმე ძველ ნაცნობს, მეგობარსა თუ მეზობელ  „ვალერას“ ქუჩაში. გაგეცინებათ და ვერ დაიჯერებთ რომ ორი ადამიანი ასე შეიძლება გავდეს ერთმანეთს.   სხვა თუ არაფერი იმდენი საერთო სიტყვა გვაქვს რომ იხუმრებ კიდეც : თურმე ნახევარი ცხოვრება ფარსზე  ვსაუვრობთ და არც ვიცოდიო... ქვეყნები და ადამიანები შორდებიან ერთმანეთს მაგრამ წარსული და საერთო კულტურას დრო მაინც ძალიან რთულად თუ უღებს ბოლოს.    გადავიდეთ მთავარზე:    პერსეპოლისი !    იგი ...

იამაიკა - კარიბის ზღვის აუზში მდებარე ტროპიკული კუნძული, რომელიც ყოველი ჩვენთაგანისთვის რეგის ჰანგებთან და ბობ მარლის სახელთან ასოცირდება. აქ არ იციან რა არის ყოველდღიური რუტინა, აქ თავს არ იწუხებენ ზედმეტი პრობლემებით, ვერ წარმოუდგენიათ არსებობა მარიხუანის გარეშე და სრულიად კმაყოფილნი არიან საკუთარი ცხოვრების სტილით. იამაიკა - სხვა სამყარო, რომელიც ჩვენგან 11 ათასი კილომეტრის დაშორებით მდებარეობს. აქ მოსახვედრად ყველაზე იაფი საშუალება არის ფრენები ევროპიდან - გერმანიის ქალაქებიდან პირდაპირი რეისებით დაფრინავს ავიაკომპანია Eurowings, დეკემბრის დასაწყისში ორ გზაში დაახლოებით 300 ევრო გადავიხადეთ, ფრენის ხანგრძლივობა 11 საათი. ქვეყანაში შესასვლელად საქართველოს მოქალაქეს ესაჭირეობა ტურისტული ვიზა, რომლის გაფორმებაც ხდება ადგილზე ჩაფრენისას, ფასი 100 დოლარია. თუმცა თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ნანატრი შვებულება ამ მხარეში გაატაროთ, მზად იყავით გარკვეული სირთულეებისათვის. ასე მაგალითად, მე და ჩემი მეგობრები დაგვაყოვნეს სასაზღვრო გამშვებ პუნტქზე, თითოეულს ცალ-ცალკე გამოგვკითხეს ...