კომსომოლეტსი - ახალგაზრდობის პიკი

მშვე­ნი­ე­რი დი­ლა გა­თენ­და, კა­ცი ‘გა­აპ­აპ­უტ­კებ­და“ ვფიქ­რობ და თან ჩემს გამ­ზა­დე­ბულ ზურ­გჩან­თას ვი­კი­დებ. დი­ლის ცხრა სა­ათ­ია, ვდგა­ვარ მე­გო­ბარ­თან ერ­თად ავ­ტო­ბა­ნის 32-ე კი­ლო­მეტრ­ზე, ნა­ტახ­ტა­რის გა­და­სახ­ვევ­თან (ამ ად­გი­ლამ­დე ყო­ველ­თვის წე­როვ­ნის სა­მარ­შუ­ტო ტაქსს მოვ­ყვე­ბი ე.წ. ოკ­რი­ბის სად­გუ­რი­დან, რო­მ­ლის ფა­სი ერ­თი ლა­რია); უკ­ვე შვი­დი წე­ლია ასე ვმგზავ­რობ და ვმოგ­ზა­ურ­ობ სა­ქარ­თვე­ლო­ში (იღ­ბლი­ა­ნი „ავ­ტოს­ტო­პის­თვის“ ჩა­იც­ვით ფე­რა­დოვ­ნად). - სა­ით? გვე­კით­ხე­ბა მძღო­ლი. -სამ­ცხე-ჯა­ვა­ხე­თის­კენ, ვპა­სუ­ხობთ ერ­თად. ...

          "როგორც საძროხე ქვაბს ოხშივარი, ქართლის ხეობებს ასდით ნისლები"   ლეონიძეს ნამდვილად ესმოდა რაზე საუბრობდა. ორი დღის მანძილზე მეც სრულად ვიგრძენი ამ სიტყვების მნიშვნელობა...   საცხენისი. შიდა ქართლში, თრიალეთის ქედზე წამომართილი კიდევ ერთი მთაა, 2030 მეტრის სიმაღლის. მეგობრებთან ერთად ამ მთაზე ზამთრის დასაწყისში ვიყავი. ორი დღის მანძილზე ვმოძრაობდით ნისლებში, მართლაც რომ ოხშივარს რომ მოგაგონებდათ, გარკვეულ მისტიურობას შეგძენდათ და გაიძულებდათ გეფიქრათ რომ ამ წამამდე, ამაზე მშვენიერი არაფერი გინახავთ...ვიარეთ ტყეებში, დავბანაკდით ალპურ ზონაში, და დავეშვით ხეობებით.   წანწალი დავიწყეთ სოფელ ზემო ხვედურეთიდან, მთლიანად მანძილი 30 იოდე კილომეტრზე მეტად არ გაჭიმულა. მოძრაობის დაწყებიდან მალევე სარკის (სარყის) წმინდა გიორგის მონასტერი შეგვხვდა. წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია XVII საუკუნეშია აგებული, გასულ საუკუნეს კი აქ მონასტერი აღუდგენიათ. უამრავი ლეგენდაა სარყის მონასტრის გარშემო, მაგრამ ...

წაღვერი მდებარეობს თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთებზე, ზღვის დონიდან 1020-1130 მ-ის სიმაღლეზე, ბორჯომიდან 14 კმ-ზე მის სამხრეთ-აღმოსავლეთით. დაბა ბორჯომის მუნიციპალიტეტში. თემის ცენტრი (სოფლები: დაბა, ტიმოთესუბანი, მზეთამზე). დაბის სტატუსი მიიღო 1926 წელს. მოსახლეობა 799 ადამიანი - ეს ვიკიპედიაა, ოფიციალური მონაცემი. ჩემთვის კი წაღვერი  ულამაზესი ადგილია დასვენების, გართობისა და მოგზაურობისათვის. ფეხდაფეხ მაქვს შემოვლილი ყოველი კუთხე-კუნჭული და  გარწმუნებთ, მხოლოდ ე.წ. მჟავე წყალი არ არის მისი ღირსება. წაღვერის ცენტრიდან სულ ოთხიოდე კილომეტრის მოშორებით, მდინარე თორისწყლის (ამჟამად გუჯარეთისწყალი) მარჯვენა სანაპიროზე, სოფელ ტიმოთესუბანში, მდებარეობს ხუროთმოძღვრების  ძეგლი - ტიმოთესუბნის ღვთისმშობლის სახელობის მონასტერი. ძველი მონასტრის ნანგრევებზე, XII-XIII საუკუნეების მიჯნაზე შალვა ახალციხელმა ააგო ყოვლაწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის ტაძარი. ტაძარი ნაგებია მოვარდისფრო „ქართული აგ ...

იამაიკა - კარიბის ზღვის აუზში მდებარე ტროპიკული კუნძული, რომელიც ყოველი ჩვენთაგანისთვის რეგის ჰანგებთან და ბობ მარლის სახელთან ასოცირდება. აქ არ იციან რა არის ყოველდღიური რუტინა, აქ თავს არ იწუხებენ ზედმეტი პრობლემებით, ვერ წარმოუდგენიათ არსებობა მარიხუანის გარეშე და სრულიად კმაყოფილნი არიან საკუთარი ცხოვრების სტილით. იამაიკა - სხვა სამყარო, რომელიც ჩვენგან 11 ათასი კილომეტრის დაშორებით მდებარეობს. აქ მოსახვედრად ყველაზე იაფი საშუალება არის ფრენები ევროპიდან - გერმანიის ქალაქებიდან პირდაპირი რეისებით დაფრინავს ავიაკომპანია Eurowings, დეკემბრის დასაწყისში ორ გზაში დაახლოებით 300 ევრო გადავიხადეთ, ფრენის ხანგრძლივობა 11 საათი. ქვეყანაში შესასვლელად საქართველოს მოქალაქეს ესაჭირეობა ტურისტული ვიზა, რომლის გაფორმებაც ხდება ადგილზე ჩაფრენისას, ფასი 100 დოლარია. თუმცა თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ნანატრი შვებულება ამ მხარეში გაატაროთ, მზად იყავით გარკვეული სირთულეებისათვის. ასე მაგალითად, მე და ჩემი მეგობრები დაგვაყოვნეს სასაზღვრო გამშვებ პუნტქზე, თითოეულს ცალ-ცალკე გამოგვკითხეს ...

ერთია თუშეთში წასვლის მუდმივი სურვილი გქონდეს და მეორეა, ბოლო სამი წელი მიდიოდე და ვერ მიდიოდე. რამდენჯერაც გზას დავადექი, იმდენჯერ ჩამოწვა ზვავი და გზა ჩაიხერგა. იმდენჯერ მთელი კვირა გადაუღებლად წვიმდა. იმდენჯერ მომცა წინა დღეებში მაღალმა სიცხემ და მთელი თვე საწოლად ჩამაგდო. ვხუმრობდი ხოლმე, არ მიშვებს მეთქი თავისთან. არ უნდა რომ ვნახო. თორემ რანაირად შეიძლებოდა ამდენჯერ გზად დამდგარი, ისევ მის უნახავი ვყოფილიყავი. სოფელ ფშაველამდე სამი მანქანის გამოცვლა დაგვჭირდა და დილის 11 საათზე უკვე იმ გზაზე ვიდექით, სადაც მხოლოდ თუშეთში მიმავალი მანქანები გამოივლიდნენ. ისედაც ვღელავდი საშიში გზის გამო და როცა რამდენიმე საათის ლოდინის შემდეგ, ერთმა მანქანამაც არ გაიარა ვინც ომალომდე აგვიყვანდა, ნერვებმა მიმტყუნა და ტირილი დავიწყე. მოთმინება დალეულებს, უკვე ხმასაც რომ ვეღარ ვცემდით ერთმანეთს, ავტომანქანამ გაგვიჩერა. ახალგაზრდა ბიჭები ისხდნენ. თუშები ვართო. დართლომდეც კი მივდივართ მაგრამ აბა როგორო, ადგილი არ გვაქვსო. საბარგულში ჩავსხდებით მეთქი. ჩანთებსაც ზედ დავიწყობთ, ხმასაც არ ამ ...

Hakuna Matata - ეს არის ფრაზა, რომელსაც ალბათ ყველაზე ხშირად გაიგონებთ ზანზიბარზე ყოფნისას. სუაჰილიდან იგი ითარგმნება როგორც No Problems (No trouble, No Worries) და ზედმიწევნით ასახავს ამ საოცარ კუნძულზე არსებულ აურას. ადგილობრივები ამ სიტყვებს იმდენად ხშირად იყენებენ, რომ იფიქრებ, ამქვეყნად ყველაზე უდარდელი ადამიანები არიანო. თავიდან გიჭირს აღქმა, გგონია რომ გამუდმებით მულტფილმზე საუბრობენ, მაგრამ რამდენიმე დღეში ეჩვევი და შენდაუნებურად, მათსავით ხშირად იწყებ ამ ფრაზის გამოყენებას.  მე შევეცდები მოგიყვეთ ჩვენი პლანეტის იმ კუთხის შესახებ, რომელიც თითქოს ასეთი შორი და მოუწვდომელია, მაგრამ ალბათ დამეთანხმებით, რომ თუ ნამდვილი მოგზაური ხარ, ცხოვრებაში ერთხელ მაინც უნდა ნახო აფრიკა. ჯერჯერობით შემიძლია ამ კონტინენტის მხოლოდ მცირე ნაწილზე გიამბოთ და იმედი მაქვს, რომ ჩემი გამოცდილება ოდნავ მაინც დაგეხმარებათ სამომავლოდ თქვენი აფრიკული თავგადასავლის დაგეგმვაში.  მაშ ასე, ზანზიბარი არის ტანზანისს რესპუბლიკის შემადგენლობაში შემავალი არქიპელაგი, მდებარეობს ინდოეთის ო ...

2017 წლის თებერვალში  ჩემმა ორმა მეგობარმა და მე გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც... პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი მესამე ეპიზოდი მეოთხე ეპიზოდი მეხუთე ეპიზოდი მეექვსე ეპიზოდი *** დანიშნულების ადგილს მივუახლოვდით, შევედით სოფელში. არ ვიცი, დაღლილობის ბრალი იყო თუ რა ხდებოდა, მაგრამ ჩვეულებრივად საშინელებათა ფილმში აღმოვჩნდით: ვიწრო, ბნელი ქუჩები - თან წვიმს, ტალახიანია ყველაფერი. დანგრეული შენობები და თაღები ავსებენ ქუჩებს, ქუჩები კიდე ადიან დ ადიან მაღლა, მანქანა ძლივს მირახრახებს ამ სიმაღლეზე. ერთადერთი ხმა იმის სადღაც, მდინარის თუ ჩანჩქერის. მძღოლიც შეშფოთებული იყურება, ცდილობს მისამართები მოძებნოს კედლებზე, მაგრამ რანაირად... ჯერ ბნელა და მერე კიდე არცაა არაფერი გაკრული. მოკლედ ...

თვითმფრინავი ისე დაჯდა, არაფერი გამიგია. ფანჯრიდან ვუყურებდი მწვანე სტოკჰოლმს და კოხტა, პატარა არლანდის აეროპორტის ასაფრენ ბილიკებს. დავეშვით.აეროპორტში კონტროლის გავლისას გული ამიჩქარდა, მაგრამ შვედი მესაზღვრეები ღიმილიანები და მეგობრულები არიან და ერთადერთი კითხვის შემდეგ ბედნიერი დასვენება მისურვეს და ღიმილით გამაცილეს. აეროპორტიდან გამოსულს პირველი, რაც მესიამოვნა, სუფთა ჰაერი იყო. ხარბად ჩავისუნთქე და სახლისკენ მიმავალ გზას დავადექი. გზადაგზა ვათვალიერებდი ტყეებს, ალაგ-ალაგ წითელ კრამიტიან ფერად სახლებს და ვერაფრით ვიჯერებდი, რომ დედაქალაქი შეიძლება ასეთი მწვანე იყოს. მეორე დღეს სტოკჰოლმის ასათვისებლად დავიძარი და პირველ რიგში რამდენიმე რჩევას მოგცემთ, რაც გაგიმარტივებთ ქალაქში მოძრაობას. ვალუტა სკანდინავიის ქვეყნები ევროპის სხვა ქვეყნებისგან განსხვავდება ვალუტით - აქ ყველაფერს მხოლოდ კრონებით იყიდი. თუმცა, ვალუტის გადამცვლელი პუნქტების სიმრავლით ნამდვილად არ გამოირჩევა სტოკჰოლმი. სულ რამდენიმეა. მე ვალუტა T-centralen -ზე დავახურდავე , ანუ სტოკჰოლმის სადგურის მოედანზე. ...

მოგზაურობა პრაღაში - დაუვიწყარი 4 დღე. VOL.1   პრაღა, დღე მესამე - ციხე-სიმაგრე და ხიდი მესამე დღე პრაღის მთავარი ღირშესანიშნაობით, პრაღის ციხე-სიმაგრით დაიწყო. Pražský hrad-ის კომპლექის შესასვლელთან გაუნძრევლად დგას ყარაული, ყველა ტურისტს სურს მათთან სურათის გადაღება, რამდენიმე საათი გაუნძრევლად ყოფნა საკმაოდ რთულია და წარმომიდგენია ეს ბიჭები რა დღეში იქნებიან, თან ამას ისიც რომ ემატება, ყველა დგება, გეხება და სურათებს გიღებს.     პრაღის ციხე-სიმაგრე (პრაღის გრადი) Pražský hrad საკმაოდ დიდი კომპლექსია, რომელშიც იპოვით უამრავ მუზეუმს, ეკლესიას და ცალკე ქუჩას პატარა მინიატურული სახლებით. აქ რაც მთავარია, შოკისმომგვრელი წმინდა ვიტას (ვიტუსის) გოთიკუირ კათედრალია განლაგებული (Katedrála Sv. Víta). ეს უზარმაზარი შენობა თან გაშინებს, თან გხიბლავს თავისი სიდიადით. აცულებლად დასათვალიერებელი ღირშესანიშნაობაა.     აქვე ახლოს ნახავთ ოქროს ქუჩაზე შესასვლელს (Złota uliczka), სადაც შესვლა ფასია ...

2017 წლის თებერვალში მე და ჩემმა ორმა მეგობარმა გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც...​ პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი *** მივუახლოვდით ირანის სასაზღვრო პუნქტს. სასწრაფოდ მოვწესრიგდით, მე ქუდის მაგიერ ჰიჯაბი შემოვიკარი თავზე, ჟემპრიც დავიგრძელე, წელში გავიმართეთ და დავიძარით. სომხეთის პუნქტში რომ გავიარეთ შემოწმება და გარეთ გამოვედით, უცებ მესაზღვრემ დაგვიძახა, შემობრუნდითო გვითხრა. გაგვიკვირდა რა მოხდათქო, აგერ ირანის საზღვარს მოვადექით როგორც იქნა და ახლა რაიმე შეფერხება რომ გამოჩენილიყო, ნამდვილად არ გვინდოდა. შევედით უკან და რას ვხედავთ: ეს სომეხი „გოგი გვახარია“ დგას, ხელში დათას მობილური უჭირავს და გვიღიმის. ტელეფონს ხელში ამოძრავებს და გვეკითხება, ვისია ეს ტელეფონი, ხომ არ იცითო ...