კომსომოლეტსი - ახალგაზრდობის პიკი

თუ აქამდე ჯერამც არ გიცდიათ ხევსურეთიდან თუშეთში გადასვლა, მაშინ ჯერ კიდევ გაქვთ ცოტა დრო ამ სეზონზევე მოასწროთ ეს სიამოვნება.  ახლავე უნდა ამოიცვათ ბათინკები, გატენოთ ჩანთა ათასი საჭირო ნივთით, რუკებში ჩაყოთ ცხვირები და გზას დაადგეთ.  პირველი, მაგრამ საუკეთესო რჩევა იქნება ხევსურეთიდან გაემართოთ თუშეთისკენ და არა პირიქით.  შატილამდე ჩასვლა რომ იოლია კი გეცოდინებათ, გზად დათვისჯვრის უღელტეხილი აგავსებთ ენერგიით, რომელიც რომ აწუნის ქედამდე მიგიყვანთ.  მოკლედ, ჩვენც ავივსეთ ამ ენერგიით, გზას დავადექით. შატილიდან მუცომდე, მუცოდან კი ხონისჭალამდე სამანქანო გზით გადავტანტალდით. ხონისჭალა პატარა, მყუდრო ხეობაში ჩამალული სოფელია, სადაც მხოლოდ მესაქონლეობით თუ გაიტან ადამიანი თავს. პატარა, ძველებური სახლები წიგნებში წაკითხულ წარსულს ან ძველ ფირებზე ნანახ კადრებს გაგახსენებს ადამიანს.  მუცოსთან სასაზღვო პუნქტია, სადაც საშვებს გაძლევენ, სამწუხარო ფაქტი ისაა, რომ საშვი შეიძლება 10 წუთში გამოწერონ ან სამ საათამდეც კი გაიწელოს პროცედურა. პირადობის მოწმობა თუ არ გაქვთ ...

2017 წლის თებერვალში  ჩემმა ორმა მეგობარმა და მე გადავწყვიტეთ ირანში გვემოგზაურა. მოვიგდეთ მძიმე ზურგჩანთები ზურგზე და ავტოსტოპით დავადექით გზას. უამრავი რამ გადაგვხდა, უამრავი ადამიანი გავიცანით, ზოგი რამ ვისწავლეთ, ზოგიც ჩვენ ვასწავლეთ, დავათალიერეთ, დავაგემოვნეთ, ვიცინეთ და ვიტირეთ. დიდი თავგადასავალი იყო... ხო და ამ მოგზაურობაზე გიყვებით ახლაც... პირველი ეპიზოდი წაიკითხეთ აქ მეორე ეპიზოდი მესამე ეპიზოდი მეოთხე ეპიზოდი მეხუთე ეპიზოდი  მეექვსე ეპიზოდი  მეშვიდე ეპიზოდი მერვე ეპიზოდი ***  მეორე დღეს ისეთი ამინდი, ჭექა-ქუხილი და გრგვინვა იყო, გარეთ არ გავსულვართ, მე პირადად შუადღემდე მეძინა. მერე პაბში მაგიდის ფეხბურთი ვითამაშეთ ძალიან ბევრი. მერე ერთი ადგილობრივი გავიცანით, ჰიპ-ჰოპის დიდი გულშემატკივარი და შემსრულებელი. თავისი შემოქმედებაც წარმოგვიდგინა. მერე რომ ვკითხეთ, ჩაწერას არ აპირებთქო? -  არა მარტო ანდერგრაუნდში მინდა შესრულება მეო. ძალიან კარგად კი გამოსდიოდა, რაც მართალია მართალია. არ ჩაიწეროთო, მაგრამ ჩვენ აბა რისი არჩამ ...

ჩანაწერებს ხშირად ვაკეთებ. კორეაში ვიყავი- სეულში ^^ ოცნების ქალაქია)) ხოდა სანამ შევძლებდი ოცნების ასრულებას მანამ აი ესეთი რამ დავწერე))  ---- ახლა რას ვიზამდი ? ჩავიდოდი ს. კორეაში, დავივლიდი სეულის ქუჩებს, განსაკუთრებით გვიან ღამით. ამბობენ მეგაპოლისები, ისეთი როგორიც სეულია ღამითაა ყველაზე ლამაზი )) მაშინ როცა მთვარე და ვარსკვლავები გამინათებდნენ გზებს და არამარტო…  ამოვივსებდი მუცელს იქაური ტკბილეულობებით <3 :დდ უცნაურია არა? :დ არადა არ არის უცნაური - ეს ყველას უნდა :დ  აი ჩამოვჯდებოდი გვიან ღამით კაფეში შუშის კედლის პირდაპირ, მაგიდის წინ- ყავით ხელში, თბილ სვიტრში გახვეული და ვუყურებდი გარეთ მოსიარულეეებს, თან წიგნს წავიკითხავდი ან მუსიკას მოვუსმენდი, იქაც ვიოცნებებდი! იქაც ბევრს ვიფირქრებდი! გავიხსენებდი საქართველოს და ჩემს ტკბილ ოჯახს…მეგობრებს... აი ყველას და ყველაფერს ვისაც და რასაც ჩემს გულში მცირეოდენი ადგილი უკავია!  ხოო თან რაიმე ტკბილს დავაყოლებდი- ხან ნამცხვარს, ხან შოკოლადს ან კიდევ კარამელის ნაყინს- აი კიდე ...

სტოკჰოლმი უზარმაზარი ქალაქია უამრავი მუზეუმით და ღირშესანიშნაობით, ლამაზი სკვერებით და კოხტა ქუჩებით, სადაც შეგიძლია უამრავი რამ აკეთო. მეც ნელ-ნელა ვცდილობდი, რომ ქალაქის შესაძლებლობები მაქსიმალურად გამომეყენებინა ორ კვირაში და მუზეუმების, მეტროს, სკვერების და სხვადასხვა ქუჩებზე ბოდიალის შემდეგ მივადექი fotografiska museum თან ახლოს ღუზაჩაშვებულ უზარმაზარ, შვედეთის დროშის ქვეშ მცურავ გემს (ინფორმაცია იხილეთ აქ) ცხოვრებაში ხომ გვაქვს ადამიანებს რაღაც სურვილები, გეგმები, ოცნებები. ჰოდა, ასეთი იყო ჩემთვის კრუიზზე მოხვედრა. სწორედ სტოკჰოლმში მომეცა შანსი და ძალიან იაფად და მარტივად, მხოლოდ პასპორტ-კონტროლის გავლის შემდეგ ფინეთისკენ მიმავალ გზას დავადექი თორმეტსართულიანი გემით. უპირველეს ყოვლისა, ბარგი კაიუტაში დავაბინავე, საწოლი მოვსინჯე და გემბანზე ავვარდი. დალევის მოყვარულ შვედებს უკვე მოესწროთ ლუდების ყიდვა და გემის დაძვრისთანავე დაიწყეს თრობა. მე კიდევ ხედებით ტკბობა. თუმცა, სანამ სილამაზის აღწერაზე გადავალ, ჯობს სხვა მნიშვნელოვან საკითხებს შევეხო. გემზე მოხვედრა ძალიან ...

მოიგე ორკაციანი საგზური ბაქოში ან სალაშქრო ინვენტარი! თუ გიყვარს მოგზაურობა, ეს შენი შანსია! ჩაერთე Turebi.Ge-ის კონკურსში #მოგზაურისდღიური ! პირობები ძალიან მარტივია! დაწერე ერთი ბლოგპოსტი იმ ქვეყნის, ქალაქის ან ღირსშესანიშნავი ადგილის (საქართველოში ან უცხოეთში) შესახებ, სადაც გიმოგზაურია და გამოგვიგზავნე ელ-ფოსტაზე Diary@Turebi.Ge  აუცილებელია პოსტი აკმაყოფილებდეს შემდეგ მოთხოვნებს: • პოსტი უნდა იყოს მინიმუმ 300 და მაქსიმუმ 800 სიტყვა; • უნდა აღწერდეს ტურისტულ ადგილს, მოიცავდეს მის შესახებ ინფორმაციას, მოგზაურის შთაბეჭდილებებს, გამოცდილებას, რჩევებს; • პოსტს თან უნდა ერთვოდეს ავტორის მიერ გადაღებული კარგი ხარისხის მინიმუმ 2 და მაქსიმუმ 5 ფოტო; აღნიშნული ტექსტი არ უნდა იყოს ინტერნეტში გამოქვეყნებული. თითოეული პოსტი გამოქვეყნდება Blog.Turebi.ge-ზე კონკურსის სპეციალურ კატეგორიაში. ერთ მონაწილეს შეუძლია მხოლოდ ერთი პოსტის გამოგზავნა.  პოსტების მიღების ბოლო ვადა 28 მაისის 22:00 საათი.  გამარჯვებული მონაწილეები გამოვლინდები ...

მინდა მოგიყვეთ  ჩემს ერთ-ერთ ყველაზე ლამაზ გასვლაზე. ამჯერად საირმის დასაწყისიდან დავიწყეთ და ადიგენის რაიონში სოფელ ბოლაჯურში დავასრულეთ. ეს იყო საკმაოდ გრძელი და საკმაოდ რთული მარშრუტი, რომელიც, მართალია, საკმარისზე მეტად გამოგფიტავთ, თუმცა ამავდროულად საოცარ ხედებით ტკბობის საშუალებას მოგცემთ. ვეცდები მოგიყვეთ იმაზე, მე რა გადამხდა, რა ვნახე და რა განვიცადე ამ მარშუტის გავლის დროს. თავადაც თუ გადაწყვეტთ, უნდა იცოდეთ, რომ გასავლელად საკმაოდ რთული მარშრუტია. რაც ამ მარშრუტიდან პირველი მახსენდება ეს არის: გამუდმებითი აღმართი, გზად შეხვედრილი საოცარი ხალხი და უწყლოობა!. აუცილებლად დაგჭირდებათ GPS მარშუტი, რომელიც თავადაც შეგიძლიათ შეადგინოთ და თუ რამე კითხვები გექნებათ მეც ყოველთვის სიამოვნებით გიპასუხებთ, რა თქმა უნდა.  ახლა კი დავიწყებ მოყოლას რა,  რატომ, და როგორ იყო ^_^ პირველი დღე დაიწყო იმით, რომ თბილისიდან საირმეში გავემგზავრეთ, საირმესთან არ მისულები ჩამოვხტით ტრანსპორტიდან, ჩვენი ჩანთები პატარა ჭინკებივით შემოგვასკუპდნენ ზურგზე და დავი ...

          "როგორც საძროხე ქვაბს ოხშივარი, ქართლის ხეობებს ასდით ნისლები"   ლეონიძეს ნამდვილად ესმოდა რაზე საუბრობდა. ორი დღის მანძილზე მეც სრულად ვიგრძენი ამ სიტყვების მნიშვნელობა...   საცხენისი. შიდა ქართლში, თრიალეთის ქედზე წამომართილი კიდევ ერთი მთაა, 2030 მეტრის სიმაღლის. მეგობრებთან ერთად ამ მთაზე ზამთრის დასაწყისში ვიყავი. ორი დღის მანძილზე ვმოძრაობდით ნისლებში, მართლაც რომ ოხშივარს რომ მოგაგონებდათ, გარკვეულ მისტიურობას შეგძენდათ და გაიძულებდათ გეფიქრათ რომ ამ წამამდე, ამაზე მშვენიერი არაფერი გინახავთ...ვიარეთ ტყეებში, დავბანაკდით ალპურ ზონაში, და დავეშვით ხეობებით.   წანწალი დავიწყეთ სოფელ ზემო ხვედურეთიდან, მთლიანად მანძილი 30 იოდე კილომეტრზე მეტად არ გაჭიმულა. მოძრაობის დაწყებიდან მალევე სარკის (სარყის) წმინდა გიორგის მონასტერი შეგვხვდა. წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია XVII საუკუნეშია აგებული, გასულ საუკუნეს კი აქ მონასტერი აღუდგენიათ. უამრავი ლეგენდაა სარყის მონასტრის გარშემო, მაგრამ ...

სოფელი სნო, ღამის 2 საათი. მთავარის შუქზე მოსიარულე სამი ბიჭის სიმღერის ხმა დიდი ქვების ჩრდილებს უვლის, მთებზე იზვირთება და უკან ექოთი ბრუნდება. ამ ბიჭებიდან ერთ-ერთი მე ვარ. არაფრით გამოვირჩევი, მეც მეშინია ღამის სიჩუმის და დიდი ქვების, თავიდან დათვი რომ მგონია. თავიდან ყველაფერი ავტოსტოპით დაიწყო. უამრავი გამოცვლილი მანქანის შემდეგ, ჩამოვედით სნოს გადასახვევთან. გვიანი იყო, თუმცა მთვარე ლამპიონივით გვინათებდა გზას და ჩვენც აუღელვებლად დავდიოდით. კარავი ადვილად გავშალეთ და მგზავრობისგან დაგლილებს მალე ჩაგვეძინა. დილით, როგორც ყოველთვის ერთმანეთის გაღვიძებას და ყავის მომზადებას უფრო დიდი დრო შევალიეთ, ვიდრე აბარგებას. ღამით გაციებულ მიწას მზის სხვები თავს დაესხნენ და ნამი მალევე ამოაშრეს. სოფელ ჯუთამდე რამდენიმე კილომეტრი გვაშორებდა, თუმცა იღბალი ჩვენ მხარეს იყო, კიდევ ერთმა მანქანამ გაგვიყოლა და დაგეგმილზე ადრე ჩავედით დანიშნულების პუნტქში. ჩვენი გეგმა მარტივი იყო, ველოდებით კიდევ ორ მეგობარს ჭაუხის ძირში. ბევრი დრო გვაქვს, ამიტომაც სურათები გადავიღეთ, სოფელი მეტნაკლებად დავათვა ...

თუ ვინმე მკითხავს რომელია თქვენი საყვარელი ადგილიო, დაუფიქრებლად ვეტყვი, რომ ეს ცხრაჯვარია. ადგილი, რომელსაც უმრავლესობა რაჭას მიაკუთვნებს, მაგრამ მდებარეობით ის ტყიბულის თავზეა და გადმოჰყურებს მთელ ქალაქს, ხოლო ჰორიზონტზე სხვა დასახლებულ პუნქტებს, ნაქერალას უღელტეხილზე. ეს არის ადგილი, სადაც ადიხარ 1400 მეტრზე და შეგიძლია დაინახო შავი ზღვა. ამ დროს ხვდები, რომ ჯერ კიდევ ბევრი გაქვს აღმოსჩენი და ჩვენი პატარა საქართველო კიდევ უფრო მეტ უცნობ სანახაობას იტევს, ვიდრე წარმოგვიდგენია. არ არსებობს არანაირი ტურისტული ინფრასტრუქტურა და გაყვანილი გზა, მაგრამ ბუნებასთან საოცარი სიახლოვე, ცასთან ხელით შეხების შესაძლებლობა და უსუფთავესი ჰაერის შეგრძნება ყველაფერს ანაცვლებს.  ცამდე აზიდული მთები, ფოთლების უჩვეულო შრიალი და სიმშვიდე, აი რას შეუძლია თქვენი ფიქრების გაფანტვა და წამით დავიწყება იმის თუ ვინ ხარ შენ და საიდან მოდიხარ.  დღესდღეობით, საქართველოში ცხრაჯვარი ცნობილი ტურისტული ლოკაცია არ არის, მაგრამ ყველაფერი წინაა, ეს არის ადგილი, რომელიც უხმობს თავისუფლების, დალაშქვრის და ს ...

მე და ჩემმა მეგობრებმა გადავწყვიტეთ ხუთი დღით წავსულიყავით და საკუთარი თვალით გვენახა საქართველოს ერთ-ერთი ულამაზესი კუთხე სვანეთი. საუკეთესო პერიოდი, სექტემბრის შუა რიცხვები შევარჩიეთ და დილით სამარშრუტო ტაქსით თბილისიდან გავედით. გზად მოვინახულეთ ენგურის კაშხალი, ძალიან მოვიხიბლეთ ამ მდინარის საოცარი ფერით. რვა საათ-ნახევარი მგზავრობის შემდეგ დავბინავდით ზემო სვანეთში, სოფელ მაზერში, ერთ-ერთ კომფორტულ საოჯახო სასტუმროში. დავისვენეთ და როგორც კი დაბნელდა, გავეშურეთ მესტიაში სვანური კოშკების სანახავად. ავედით მუზეუმის სახურავზე, საიდანაც კარგად ჩანს კოშკები და მესტიის საკათედრო ტაძარი (აღდგომის სახელობის).  მეორე დილით ადრე ავდექით. ვისაუზმეთ და წავედით უშგულში. გზად, სოფელ იფართან მოვინახულეთ ქვაზე აშენებული სიყვარულის კოშკი და ავედით კოშკზე. ამ კოშკის შესახებ სვანებმა საინტერესო ლეგენდაც გვიამბეს. გზაში უამრავი ტურისტი გვხვდებოდა და ღიმილით გვესალმებოდა. მოვინახულეთ უშგულის ღვთისმშობლის მიძინების ტაძარი, თამარის კოშკები, უშგულის ლამარია (წმ. მარიამი) , ფუსდიის ეკლე ...